خشکی پوست نشانه این چهار بیماری است
اگر لایه اپیدرم پوست خشک و خارش دار باقی بماند و با استفاده از لوسیونها برطرف نشود، نشان دهنده ابتلا به مشکلات جدی سلامت است.
دیابت: یکی از تظاهرات بیماری دیابت، تظاهرات پوستی است. هنگامی که سطح قند خون شما بیش از حد بالا میرود، بدن دچار کم آبی میشود. دیابت همچنین منجر به دخالت در فرایند تعریق معمول و کاهش رطوبت پوست میشودد. خشکی و ترک پوست و آسیب پذیری آن در برابر باکتریها و عفونتها از عوارض شایع دیابت است. استفاده از نرم کنندهها در فصول خشک سال، استفاده از دستگاه بخور در منزل، پرهیز از حمام و دوش گرفتن با آب بسیار گرم و در نهایت مراجعه به پزشک در بیماران دیابتی که از عوارض پوستی رنج میبرند، ضروری است.
بیماری کلیوی: بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کلیوی از وجود آن بی اطلاعند در حالی که نشانههایی مانند خستگی، مشکل در تمرکز یا خواب، افزایش ادرار، پف کردگی و … را تجربه میکنند. خارش و خشکی پوست نیز زمانی اتفاق میافتد که کلیهها دیگر قادر به حفظ تعادل مواد معدنی و مواد مغذی موجود در خود را ندارند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، پوست خشکی دارند که گاهی اوقات ممکن است همراه با پوسته باشد. کوچک شدن اندازه غدد عرق در این بیماران ممکن است در ایجاد این مشکل دخالت داشته باشد. گرچه مصرف مقادیر بالای داروهای مدر (ادرارآور) در این بیماری نیز، یک عامل تشدید کننده خشکی پوست است. کرمهای مرطوب کننده در افرادی که پوست خشک دارند ممکن است سبب تسکین خارش شود. در طولانی مدت، تنها پیوند کلیه میتواند سبب تسکین دائمی این عارضه ناراحت کننده در این بیماران شود.
سرطان پوست: ضخامت و خشکی پوست که در نهایت باعث خونریزی میشود، میتواند نشانهای از ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی باشد؛ یعنی دومین فرم رایج سرطان پوست. این سرطان خود را با زگیل یا زخمهای باز نیز نشان میدهد. سرطان سلول سنگفرشی در اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض اشعه یو وی آفتاب ایجاد میشود و به راحتی قابل درمان است. به ندرت این نوع سرطان بدشکل و کشنده است.
کم کاری غده تیروئید: هنگامی که سطح هورمون تیروئید بیش از د پایین میآید، علائمی مانند کاهش متابولیسم، احساس سردی، فراموشی، افسردگی و یبوست ظاهر میشوند. هورمونهای تیروئید نقش مهمی در سلامت سلولهای های جدید پوست دارند. اگر کم کاری غده تیرویید برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، تاثیر خاصی را روی پوست و موی فرد به جا میگذارد مانند خشک شدن، ریزش، بد رنگ شدن و از بین رفتن جلای موها. البته این عوارض بر پوست نیز قابل مشاهده اند که از مهمترین آنها میتوان به پوسته پوسته شدن و خشک شدن پوست اشاره کرد. در کم کاری تیرویید با استفاده از داروی لووتیروکسین به تدریج مشکل پوسته پوسته شدن، زبری و خشکی پوست و همچنین ریزش مو و تنک شدن آن برطرف خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود.