آنچه باید درباره «کهیر» بدانید
شفاف به نقل از Step to Health گزارش داد: کهیر عبارت است از برجستگی های قرمز رنگ روی پوست که معمولاً با خارش شدید همراه است. کهیر در همه اندازه ها وجود دارد و می تواند به طور ناگهانی شکل گرفته و از بین برود ، در مکان های مختلف به طور مداوم ظاهر می شود.
از نظر بالینی ، بیماران باید بیش از شش هفته در سال این بیماری را داشته باشند تا با کهیر مزمن تشخیص داده شوند. حتی زمانهایی را در نظر بگیرید که ضایعات پوستی فروکش می کنند.
منشا دقیق این بیماری ناشناخته است ، اما متخصصان تشخیص داده اند که دارو با کنترل واکنش های آلرژیک همراه است. معمولاً برای رسیدن به این هدف ، آنتی هیستامین ها و تغییرات رژیم غذایی در نظر گرفته می شود.
علائم کهیر مزمن
ضایعات پوستی قرمز بدون تمایل به ظاهر شدن در هر قسمت از بدن ، نشانه بارزی از کهیر است. از طرف دیگر ، تغییر در ظاهر و اندازه متفاوت کهیر وجود دارد.
علائم در نظر گرفته شده برای تشخیص بالینی کهیر مزمن شامل موارد زیر است:
لکه های قرمز در هر قسمت از بدن
– اشکال متغیر کهیر در اندازه های مختلف با الگوی ظاهر و از بین رفتن
تورم بعضی از قسمت های پوست با ظاهر کهیر
خارش همراه با محرک هایی مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض گرما است
– خارش شدید
کهیر مزمن و کیفیت زندگی
یک مطالعه در بیمارستان سنت توماس انگلیس نشان داد که کهیر مزمن بیش از نیمی از بیمارانی را که مبتلا به این بیماری هستند زندگی اجتماعی را تحت تأثیر قرار می دهد. بعلاوه ، بیش از نیمی از این افراد احساس کردند که مشکلات زیبایی شناختی تأثیر منفی بر زندگی جنسی آنها دارد.
این وضعیتی است که کهیر مزمن می تواند بر زندگی کاری افراد نیز تأثیر بگذارد و باعث غیبت آنها در کار شود.
حلقه نزدیک اجتماعی افراد مبتلا به کهیر مزمن نقش بسیار مهمی دارد. این افراد نباید تحت اظهاراتی قرار بگیرند که اعتماد به نفس آنها را از بین ببرد. افزایش بازخورد منفی همچنین می تواند شانس پیگیری درمان را کاهش دهد.
شرایط استرس زا می تواند کهیر مزمن را بدتر کند. حتی اعمالی مانند خراشیدن کهیر به دلیل اضطراب می تواند منجر به ضایعات پوستی شود که بعداً آلوده می شوند.
درمان دارویی
یکی از اصلی ترین درمان های کهیر مزمن ، تجویز داروهای ضد حساسیت است. در میان آنها ، آنتی هیستامین ها یکی از رایج ترین ها هستند.
از جمله آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:
– هیدروکسی زین
– داکسپین
– دیفن هیدرامین
در میان آنتی هیستامین های کمتر شناخته شده ، شاید مشهورترین آن لوراتادین باشد که به گروه های فکسوفنادین و سیتریزین تعلق دارد.
اگر کهیر مزمن شامل التهاب شدید باشد ، پزشک ممکن است داروهای کورتیکواستروئید و داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. به دلیل عوارض جانبی آنها ، آنها داروهایی با کاربرد محدود و برای اهداف خاص هستند. بیشترین توصیه شده در این زمینه معمولاً پردنیزون است.
درمان غیر دارویی
جدا از دارو ، اقدامات غذایی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مزمن کهیر نیز مهم است. این عمل برای درمان علائم طولانی مدت در نظر گرفته شده است.
اقدامات غیر دارویی برای مبارزه با کهیر مزمن شامل موارد زیر است:
از صابون هایی که غیرطبیعی هستند و باعث تحریک پوست می شوند خودداری کنید
– استفاده از کرم مرطوب کننده برای مرطوب سازی پوست
– برای جلوگیری از مالیدن پارچه روی پوست ، از لباس راحت استفاده کنید
هنگام بیرون از منزل ، حتی در روزهای آفتابی از ضد آفتاب استفاده کنید.
از محرک های مشخص شده خودداری کنید