اماراتی‌ها ۶ برابر ایرانی‌ها قدرت خرید دارند
قدرت خرید، ارزش یک واحد پولی است که بر حسب تعداد کالا‌ها یا خدماتی که یک واحد پول می‌تواند خریداری کند محاسبه میشود.
قدرت خرید ممکن است در طول زمان به دلیل افزایش تورم ضعیف شود، چرا که افزایش قیمت‌ها تعداد کالا‌ها یا خدماتی را که شهروندان یک کشور می‌توانند خریداری کنند کاهش می‌دهد. قدرت خرید به‌عنوان قدرت خرید واحد ارزی یک کشور نیز شناخته میشود.
تورم، قدرت خرید یک واحد ارزی را کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث افزایش قیمت‌ها میشود. برای اندازه‌گیری قدرت خرید می‌توان قیمت یک کالا یا خدمات را با شاخص قیمتی مانند شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) مقایسه کرد.
اینوستوپدیا، برای درک مفهوم قدرت خرید مثالی را مطرح می‌کند و در آن به میزان حقوق دریافتی یک کارمند در ۲۰ سال پیش اشاره می‌کند. کاهش قدرت خرید یعنی کارمند امروز برای حفظ همان کیفیت زندگی به حقوق بسیار بیشتری نیاز دارد. به همین ترتیب خریدار خانه‌ای که ۱۰ سال پیش به دنبال خانه‌هایی در محدوده قیمتی مشخصی بوده، نسبت به افرادی که در حال حاضر در همان محدوده قیمتی به دنبال خرید خانه هستند، گزینه‌های بهتر و بیشتری برای بررسی داشته است.
قدرت خرید بر بخش‌های مختلفی از اقتصاد از جمله میزان خرید کالا توسط مصرف‌کنندگان، خرید سهام توسط سرمایه‌گذاران و رفاه اقتصادی یک کشور اثر دارد.
زمانی که قدرت خرید یک واحد ارزی به دلیل تورم بیش از اندازه کاهش پیدا می‌کند، ممکن است پیامد‌های اقتصادی منفی به دنبال داشته باشد. از این پیامد‌ها می‌توان به افزایش هزینه‌های زندگی، کاهش رتبه‌های اعتباری و نرخ‌های بهره بالاتر که بر بازار جهانی تاثیر می‌گذارند، اشاره کرد.
بیشترین و کمترین قدرت خرید مربوط به کدام کشورهاست؟
بر اساس آمار Numbeo، کشور لوکزامبورگ بیشترین و کشور نیجریه کمترین شاخص قدرت خرید را در میان ۸۴ کشور مورد مقایسه دارد. ایران در شاخص قدرت خرید رتبه ۸۱ را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که همسایه‌های ایران از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی به ترتیب با شاخص قدرت خرید ۱۲۳.۴ و ۱۰۱.۹ هر کدام پنج و ۶ برابر ایران قدرت خرید دارند.
دولت‌ها برای حفظ قدرت خرید واحد پولی خود و حفظ سلامت اقتصاد، سیاست‌ها و مقرراتی را وضع می‌کنند. آن‌ها همچنین تغییرات را رصد و آن‌ها را با شاخص قیمت مصرف‌کننده اعلام می‌کنند.
شاخص قیمت مصرف‌کننده، یکی از معیار‌های تورم و قدرت خرید است و تغییر در میانگین وزنی قیمت کالا‌ها و خدمات مصرفی و به‌ویژه حمل‌ونقل، غذا و مراقبت‌های پزشکی را در یک زمان معین محاسبه می‌کند.
