امکان درمان شایع‌ترین سرطان دهان با حذف یک پروتئین

شایع ترین سرطان دهان «کارسینوم سلول سنگفرشی دهان» (OSCC) نام دارد که مانند بسیاری از سرطان های دیگر، بی سر و صدا شروع می شود. ممکن است به صورت لکه های سفید کوچک در دهان یا برجستگی های قرمز کوچک روی لثه ها شروع شود. نادیده گرفتن و کوچک شمردن آن آسان است، اما پس از آن همه چیز تغییر می کند. لکه های کوچک ریزتر می شوند، رشد می کنند و در بافت همبند فرو می روند.

بیمارانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که قبل از ایجاد یک وضعیت بد به دندانپزشک مراجعه کنند، می توانند از سرطانی شدن سرطان جلوگیری کنند یا حداقل اطمینان حاصل کنند که درمان در زمانی که موثر باشد شروع شود. از سوی دیگر، برای کسانی که بدشانس بودند، چشم اندازی تیره و تار وجود داشت. میزان بقای پنج ساله افراد مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی دهان حدود 66 درصد است. سالانه بیش از 10000 آمریکایی بر اثر سرطان دهان جان خود را از دست می دهند. افرادی که به سیگار و الکل معتاد هستند بیشترین آسیب را می بینند.

اکنون، محققان دانشکده دندانپزشکی هنری گلدمن در دانشگاه بوستون دریافته اند که حذف ژنتیکی پروتئینی که به نظر می رسد رشد سرطان را تحریک می کند، می تواند به محدود کردن رشد و گسترش تومور کمک کند. محققان می گویند یافته های آنها پروتئینی به نام LSD1 را به عنوان یک هدف بالقوه برای داروها می سازد. پزشکان می توانند این پروتئین را برای از بین بردن تومورها در طول شیمی درمانی و ایمونواکولوژی هدف قرار دهند.

با توجه به اینکه حداقل یک سوم آمریکایی ها به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه نمی کنند، این کشف می تواند کسانی را که مراقبت های پیشگیرانه را در آینده از دست می دهند، نجات دهد، طبق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC).

Manish Bais، محقق ارشد این پروژه گفت: «این یافته‌ها پیامدهای مهمی برای ارائه درمان‌های جدید و مؤثرتر برای بیماران مبتلا به سرطان دهان دارند. این تحقیق گام مهمی در جهت توسعه درمان های نوآورانه برای سرطان دهان است.

ماریا کوکوروزینسکا، یکی از محققین این پروژه گفت: در گذشته دانشکده های دندانپزشکی به ندرت علوم سر و گردن را مطالعه می کردند و بیشتر این تحقیقات در مراکز سرطان انجام می شد، اما این روند در حال تغییر است. و دانشکده دندانپزشکی مزایای زیادی نسبت به مرکز سرطان برای تحقیقات علمی در مورد سرطان سلول سنگفرشی دهان دارد. این به این دلیل است که ما می توانیم به ضایعات پیش سرطانی دسترسی داشته باشیم، اما مرکز سرطان فقط افرادی را غربالگری می کند که بیماری آنها به طور کامل توسعه یافته است.

ایمنی ضد تومور

Bisse می‌گوید: «وقتی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان رخ می‌دهد، احتمال کمتری دارد که عملاً برداشته شود. پزشکان ممکن است شیمی درمانی و پرتودرمانی را امتحان کنند یا حتی تومور را حذف کنند، اما هیچ درمان قطعی وجود ندارد. شما می توانید تومور را کوچک کنید، اما نمی توانید آن را حذف کنید.

تحقیقات قبلی نشان داده است که آنزیم LSD1، که به طور معمول نقش مهمی در رشد سلول‌های طبیعی و جنینی ایفا می‌کند، در بسیاری از انواع سرطان از کنترل خارج شده یا به‌درستی تنظیم نمی‌شود. این شامل سر، گردن، مغز، مری، کبد و ریه ها می شود.

Bicez می گوید: بیان این آنزیم در هر مرحله از رشد تومور افزایش می یابد. هر چه تومور شدیدتر باشد، بیان پروتئین LSD1 بیشتر است.

Bisse در آزمایشگاه خود بررسی می کند که پس از قطع LSD1 چه اتفاقی می افتد. برای محدود کردن آنزیم‌ها، محققان ژن‌ها را دستکاری می‌کنند تا آنها را به طور موثر خاموش کنند یا از داروهایی استفاده می‌کنند که مولکول‌هایی را که وارد سلول‌ها می‌شوند را مسدود می‌کنند و مانع از عملکرد طبیعی آن‌ها می‌شوند. مهارکننده‌های مولکولی سرطان دهان قبلاً در آزمایش‌های بالینی برای درمان سایر سرطان‌ها آزمایش نشده بودند. بیز دریافت که اختلال LSD1 رشد تومور را مهار می کند.

وی افزود: در نتیجه تومور تهاجمی کمتر یا بد رفتاری داشت. ما دریافتیم که وقتی این پروتئین را مهار کردیم، ایمنی ضد تومور افزایش یافت و بدن ما سعی کرد به تنهایی با آن مبارزه کند.

با این حال، LSD1 تنها مشکل نیست. هنگامی که LSD1 تنظیم می شود، در فرآیند ارتباط سلولی، به نام مسیر سیگنالینگ “YAP” که به طور معمول به کنترل رشد اندام و بازسازی بافت کمک می کند، تداخل می کند. Bisse گفت: “YAP، LSD1 و چندین پروتئین دیگر در یک دایره باطل گیر می کنند و یکدیگر را به سمت حرکات تهاجمی و خطرناک سوق می دهند.” ما باید این چرخه را قطع کنیم.

برای یافتن راهی جدید برای انجام این کار، محققان تلاش‌هایی را برای مهار LSD1 با هدف قرار دادن YAP با یک مهارکننده متفاوت به نام verteporfin ترکیب کردند. Vertporphine که در اصل برای کمک به درمان بیماری های جدی چشم مانند دژنراسیون ماکولا ساخته شده است، به عنوان یک درمان بالقوه برای سرطان، از جمله سرطان تخمدان، آزمایش شده است. به گفته بایس، این ترکیب موثر بود.

Bais همچنین یک داروی سوم را به ترکیب اضافه کرد. وی گفت: استفاده از مهارکننده های LSD1 در ترکیب با داروهای ایمونوتراپی عمومی که به گلبول های سفید کمک می کنند سلول های سرطانی را از بین ببرند، واکنش خوبی نشان داده است.

یافته‌های ما مبنایی برای آزمایش‌های بالینی آینده بر اساس مهار LSD1، چه به تنهایی یا در ترکیب با سایر عوامل برای درمان سرطان دهان در انسان، فراهم می‌کند. این مطالعه اخیراً 2.6 میلیون دلار بودجه از NIDCR ملی دریافت کرده است. اگرچه مطالعه ما پیش بالینی است و محدود به موش ها و برخی از بافت های انسانی است، ما می خواستیم آن را برای بررسی نمونه های بالینی انسانی گسترش دهیم.

موفقیت در آزمایشات انسانی

به گفته Kokurozinska، تمرکز Bisse بر روی بیولوژی سرطان دهان می تواند به توسعه درمان های آینده کمک کند.

کوکوروزینسکا گفت: «وقتی یک دارو نتایج اولیه مثبتی را نشان می‌دهد، مردم واقعاً هیجان‌زده می‌شوند، اما این مطالعات اغلب میلیاردها دلار هزینه دارد و در نهایت با شکست مواجه می‌شوند.» اگر به طور کامل درک کنید که چه مسیرها و فرآیندهای سلولی تحت تأثیر این مهارکننده ها قرار می گیرند، این به شما امکان می دهد از قبل پیش بینی کنید که آیا این روش در بیماران انسانی کار می کند یا خیر.

وی افزود: با این روش می توان به بررسی بیماری و احتمالاً جلوگیری از بروز تومور فکر کرد.

با دسترسی به کلینیک‌ها و جراحان سر و گردن از بیمارستان‌های مجاور، محققانی مانند Bais می‌توانند درمان‌ها یا روش‌های جدیدی را بر روی نمونه‌های بافت انسانی آزمایش کنند.

کوکوروزینسکا گفت: «ما می‌توانیم به بخش‌های تومور نگاه کنیم و سعی کنیم آنها را با مهارکننده‌های مختلف درمان کنیم تا ببینیم چگونه به مهارکننده‌های مولکولی واکنش نشان می‌دهند.»

این رویکرد در نهایت می تواند راه را برای درمان دقیق و شخصی هموار کند و محققان می توانند درمان های مختلف را بر روی بافت های بیمار آزمایش کنند. کوکوروزینسکا ادامه داد: به این ترتیب می توان پیش بینی کرد که آیا می توان با فرد مورد نظر این گونه رفتار کرد یا خیر. این چیزی است که ما واقعاً می خواهیم توسعه دهیم.

این مطالعه در مجله Molecular Cancer Research منتشر شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان