اگر در فضا قانون را زیر پا بگذاریم چه اتفاقی می‌افتد؟
علیرغم تصور عمومی از بی قانونی در مرزهای فراتر از جو زمین، به نظر می رسد که حتی زمانی که زمین را ترک می کنید، همچنان زیر نظر مقامات هستید.
تا به امروز، هیچ مورد شناخته شده ای از ارتکاب جنایت شخص یا افرادی در فضا وجود ندارد، اما با دسترسی بیشتر انسان به فضا، این امکان وجود دارد که رفتار غیرقانونی مکرر روی زمین باعث پرتاب انسان به فضا شود.
با این حال، قوانین موجود در کتاب ده ها سال قدمت دارند و اجرای آن دشوار است. در سال ۱۹۶۷، گروهی متشکل از بیش از ۱۰۰ کشور، معاهده فضایی به نام «پیمان فضای بیرونی» را امضا کردند که مگنا کارتای حقوق فضایی است. اصول کلی این سند زیاد است، اما جزئیات کم است.
این معاهده عموماً بیان می کند که فضا باید برای استفاده همه ملت ها آزاد باشد و اجرام آسمانی مانند ماه باید منحصراً برای اهداف صلح آمیز استفاده شوند.
علاوه بر این، این معاهده کشورها را از ادعای مالکیت فضا و اجرام آسمانی منع می کند، به همین دلیل است که کنگره ایالات متحده قانونی را در نوامبر ۱۹۶۹ تصویب کرد که بر آن تأکید می کرد که نصب پرچم بر روی ماه در طول مأموریت آپولو ۱۱ «یک ژست نمادین غرور ملی است. در دستاوردها” این” و به این معنا نیست که ایالات متحده ادعایی در مورد آن دارد.
در حالی که اجرای این معاهده دشوار است، اما اگر کشوری، فرد یا شرکتی این دستورالعمل ها را نقض کند، مثلاً با پرتاب یک سلاح هسته ای به فضا یا قرار دادن پرچم روی یک سیارک و ادعای مالکیت، یک کشور فرازمینی دیگر می تواند کشوری را که آن را نقض می کند مجازات کند. پنالتی
در حالی که تا به امروز هیچ اتهام یا محکومیت جنایی شناخته شده ای در فضا وجود ندارد، با ورود شرکت های تجاری و خصوصی بیشتر به فضا، این موضوع می تواند تغییر کند.
در ۲۳ ژوئن همان سال، قانونگذاران کانادایی قانونی را تصویب کردند که به دولت اجازه داد فضانوردان کانادایی را به دلیل جنایاتی که در ماه مرتکب شده اند تحت پیگرد قانونی قرار دهد. اینگونه است که قوانین فضایی مورد آزمایش قرار می گیرند، از آسیب رساندن به آزمایش های موشکی تا از دست دادن مهلت های مالیاتی برای انجام ماموریت های لحظه آخری.
آزمایش موشک ضد ماهواره روسیه ابر زباله های فضایی خطرناکی را ایجاد کرد
قانون: معاهده فضای ماورای جو در سال ۱۹۶۷ بیان می کند که طرفین باید تمام فعالیت های خود را در فضای ماورای جو با توجه به منافع سایر طرف های فضای ماورای جو انجام دهند.
مثال: روسیه عمداً ماهواره‌های خود را منهدم می‌کند و زباله‌های مداری با عمر طولانی در اطراف زمین ایجاد می‌کند که به ماهواره‌ها و ایستگاه‌های فضایی سرنشین‌دار آسیب می‌رساند.
چندین دولت تاکنون سلاح های ضد ماهواره خود را آزمایش کرده اند و ردپایی از زباله های فضایی را در مدار خود به جا گذاشته اند.
در نوامبر 2021، روسیه آزمایش تسلیحات ضد ماهواره ای را انجام داد که در آن یکی از ماهواره های خود به نام Cosmos 1408 را که سال ها غیرفعال بود، عمداً با موشک هدف قرار داد. ماهواره مرده به هزاران قطعه شکسته شده است که همچنان به دور زمین می چرخد و خطر آسیب به سایر ماهواره ها یا وسایل نقلیه سرنشین دار را افزایش می دهد.
به گفته ناسا، در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱، ایستگاه فضایی بین المللی برای جلوگیری از برخورد با بقایای این ماهواره باید کمی مسیر خود را تغییر دهد.
بر اساس داده های جمع آوری شده توسط بنیاد دنیای امن، انواع مختلفی از آزمایش های ضد ماهواره از سال ۱۹۵۹ توسط ایالات متحده، روسیه، چین و هند انجام شده است. سال گذشته، ایالات متحده اولین کشور کاوشگر فضایی بود که آزمایش سلاح های ضد ماهواره را ممنوع کرد.
دسترسی به حساب های بانکی همسر سابق در ۲۴۰ مایلی زمین
حقوقی: ممنوعیت سرقت هویت و دسترسی غیرمجاز به سوابق مالی شخصی
مثال: یک فضانورد ناسا متهم به دسترسی به حساب بانکی همسر سابقش در حین زندگی در ایستگاه فضایی بین المللی است.
در سال ۲۰۱۹، فضانورد ناسا آن مک‌کلین به ارتکاب اولین جنایت در فضا متهم شد.
به گزارش نیویورک تایمز، در طول اقامت مک‌کلین در ایستگاه فضایی بین‌المللی از دسامبر ۲۰۱۸ تا ژوئن ۲۰۱۹، همسر فضانورد آمریکایی او را به استفاده از رایانه ناسا برای دسترسی غیرقانونی به حساب بانکی شخصی‌اش متهم کرد.
ایستگاه فضایی بین‌المللی دارای توافقنامه بین‌دولتی است که در سال ۱۹۹۸ توسط کشورهای همکار در پروژه ایستگاه فضایی امضا شد. در این معاهده آمده است که هر کشوری که در ایستگاه فضایی بین المللی شرکت می کند، صلاحیت کیفری بر کارکنان خود در فضا دارد. اگرچه تاکنون قربانیان متعلق به کشورهای دیگر در ایستگاه فضایی نیستند.
ناسا قبل از شروع تحقیقات در مورد این حادثه از اعتبار مک‌کلین دفاع کرد که در نهایت ادعاها علیه او را نادرست تشخیص داد. همسر سابق مک‌کلین که این اتهامات را به کمیسیون تجارت فدرال ارائه کرد، بعداً به اظهارات نادرست به مقامات فدرال متهم شد.
مهلت های مالیاتی از دست رفته به دلیل سفر فضایی لحظه آخری
قانون: مطابقت با قوانین مالیاتی ایالات متحده
مثال: یک فضانورد آپولو مهلت ثبت نام مالیات در ۱۵ آوریل ۱۹۷۰ را پس از انجام یک ماموریت فضایی لحظه آخری از دست داد.
در سال ۱۹۷۰، جک سویگرت فضانورد آپولو ۱۳ متوجه شد که اظهارنامه مالیات بر درآمد خود را به موقع ارائه نکرده است و اکنون مشکلی وجود دارد. او در فضای بیرونی است.
سویگرت در آخرین لحظه به خدمه آپولو ۱۳ اضافه شد. از آنجا که فضانورد دیگری پس از رد صلاحیت پزشکی باید به ماموریت می رسید، او نتوانست مالیات خود را خارج از خروج زمین ثبت کند.
طبق رونوشت رسمی منتشر شده توسط ناسا، سویگرت از کنترل ماموریت پرسید: “آیا شما اظهارنامه مالیات بر درآمد خود را تکمیل کرده اید؟” افسر کنترل ماموریت خندید و سویگرت گفت: “این خنده دار نیست، همه چیز خیلی سریع در آنجا (زمین) اتفاق افتاد و من نیاز به تمدید داشتم.”
در پایان، وزارت خزانه داری مهلت سوئیگرت را تمدید کرد، زیرا او از نظر فنی “خارج از کشور” بود.
۵۸۵۸