برای مردم ، نه ریاست جمهوری و نه این مهم نیست!

به گزارش دکترنامه ، اخبار آنلاین وی نوشت: “سال 1998 با خوشبختی و اتفاق خوبی برای سردار به پایان رسید. پس از مدتها تلاش برای یافتن جای جای خود در سیاست ، سرانجام توانست برچسب را ببیند نماینده مریم در پارلمان در کنار نام خود ، که اکنون او را یک قدم به رویای دیرینه خود مبنی بر تکیه بر ریاست جمهوری نزدیک می کند. کشور نزدیک می شود ، اما سال 1999 سال سختی برای سردار در جهان است. سیاست.

باز بودن سردار به سیاست

محمدباقر قالیباف سالهاست که درگیر سیاست است. از سال 1984 تصمیم به کاندیداتوری برای رئیس جمهور گرفت. اما او در انتخاباتی که در آن شهردار تهران ، محمود احمدی نژاد ، شهردار تهران ، توانست بر آیت الله هاشمی غلبه کند و کشیش شود ، هیچ چیزی به دست آورد. شاید به همین دلیل است که او مسیر پاستور را تغییر داده و مسیری را که احمدی نژاد طی کرده بود ، دنبال کرد. اگرچه به پاستور نرسید ، اما در سال 1984 توانست در خیابان بهشت ​​قدم بزند و در مقابل صندلی مهمترین ساختمان خیابان ، شهرداری تهران تکیه دهد.

این در حالی است که حضور وی در شهرداری تهران برای چندین سال تمایلی برای ریاست جمهوری از شهردار برداشته نشده است. هشت سال بعد ، او دوباره وارد رقابت شد. این بار ، شاید با اطمینان تر و خیالی تر از سال 1984. علاوه بر این ، او اکنون خود را به عنوان سیاستمداری با پس انداز بیشتری نسبت به سال 84 می داند. این انتخابات برای قالیباف تلخ به پایان رسید و روحانی توانست روند بحث را به نفع خود و در مقابل قالیباف در بحث انتخابات معکوس کند. البته در انتخابات ، رقبای اصلی سردار کم نبودند و از استان گرفته تا جلیلی.

سردار با رفقای اصولگرای خود شکست خورد

قالیباف اما عقب نشینی نکرد و در سال 1996 دوباره با روحانی روبرو شد. اما این بار ، رودست اصلی بود ، نه روحانی ، بلکه یکی از همکلاسی های اصولگرای او بود و مجبور شد به نفع رئیس جمهور کناره گیری کند ، زیرا در نظرسنجی ها رتبه برتر را کسب کرده بودند. عزیمت که برای او تلخ و سنگین بود. شاید به همین دلیل بود که وی بلافاصله پس از شکست رئیسی در انتخابات به رفقای اصولگرایان شکایت کرد و سعی کرد با طرح ایده نئو محافظه کاری ، که به نظر می رسد به انتخابات 1400 پایان دهد ، مسیری جدا از اصولگرایانه را دنبال کند. ریاست جمهوری. دو ایستگاه بعداً به انتخابات پارلمانی سال 1998 رسیدند.

دومین تغییر در زندگی سیاسی سردار

قالیباف برای دومین بار در زندگی سیاسی خود دوره را تغییر می دهد. همانطور که در سال 1984 ، هنگامی که به جای پاستور به بهشت ​​رفت ، در سال 1998 ، با یک تصمیم غافلگیرانه و البته در غیاب علی لاریجانی در انتخابات پارلمانی ، تصمیم به ایجاد تغییر دوم گرفت و به جای تلاش برای رسیدن به پاستور ، به Ba رفت. بخارست. به این ترتیب ، ممکن است به او تمایل به رهبری یک قدرت داده شود ، ریاست جمهوری که اکنون یک قدم جلوتر است ، اما دور از مرحله نهایی است.

وقتی سردار خط قرمز شد

قالیباف مهمترین چهره اصولگرا در انتخابات سال 1998 بود ، اما او محبوب ترین چهره برای همه اصولگرایان نبود ، به حدی که حتی خط قرمز ثبات برای پیوستن به شورای ائتلاف روشن شد. کسانی که مشاجرات قدیمی قالیباف را باز نگه داشته اند ، این شرط را فراهم کرده اند که در جلسات شورای ائتلاف شرکت کنند و به لیست حذف ائتلاف تسلیم شوند ، شرطی که توسط حداد عادل به عنوان رئیس جلسات شورای ائتلاف رعایت نشده است. توسط اعضای دیگر مجاز نبودند كودكان معنوی آیت الله مصباح را تهدید كنند و لیستی جداگانه برای آنها تهیه كنند ، با وجود اینكه می دانند این لیست با موفقیت روبرو خواهد شد.

این بار ، خود قالیباف وارد میدان شد تا گره کور را که کنار نام خود خورده بود ، حل کند. وی در یک جلسه طولانی و چند ساعت قبل از انتخابات دوم مارس ، وی اعضای ائتلاف را وادار كرد تا خواسته های حزب ثبات را برآورده كنند تا در نهایت آنها بتوانند لیستی از لیست ها و اسامی ارائه دهند. اما این طرح پیش از انتخابات برای قالیباف یک پیروزی بزرگ بود. آنها با کمک لیست ائتلاف ، چهره های بسیاری از جبهه خود را به مجلس یازدهم ارسال کردند و بیشترین سهم را بدست آوردند ، بدون آنکه متعهد به ادامه حمایت از تصمیمات شورای ائتلاف پس از ورود به پارلمان باشند.

سخت ترین راه سردار برای تکیه دادن به صندلی لاریجانی

مجلس یازدهم ظرف مدت کمتر از دو ماه به کار خود ادامه خواهد داد. پارلمان بدون بحث درگیر بحران تاج است و دو نماینده منتخب تاکنون استقبال کرده اند. اما اگرچه کورونا یک بحران زودرس برای مجلس یازدهم است ، اما تنها بحران نخواهد بود. ژوئن نه تنها آغاز پارلمان یازدهم خواهد بود بلکه بدون شک سرآغاز رقابت در درون اصولگرایی برای ریاست جمهوری خواهد بود. یک صندلی بسیار دقیق ، و اگرچه تصور می شد که قالیباف در غیاب لاریجانی راهی راحت برای دستیابی به آن مقام برتر دارد ، اما مشاهده جو فعلی آن را اثبات نمی کند.

پایداری به خطوط مقدم است. برای آنها ، قالیباف هنوز خط قرمز دارد که آنها مایل نیستند رای خود را به راحتی پشت نام وی ، به ویژه برای ریاست جمهوری بگذارند. روایت ها حاکی از برنامه های جدی برای حمله رسانه ای و سیاسی به قالیباف بین پایان ماه ژوئن و حملات است که در پشت صحنه و توسط چهره هایی مانند محصول انجام می شود. از منظر این گروه اصولگرایان ، آقاتحرانی بهترین گزینه برای ریاست مجلس است و اگرچه قالیباف در ریاست جمهوری قرار دارد ، اما مشارکت آنها در ریاست جمهوری باید قابل توجه باشد. بخشی از اماکن نواب رئیسی. جالب است که این روزها ، اغلب توسط چهره های اصولگرایان شنیده می شود.

سردار نمی خواهد عارف دوم باشد

قالیباف ، اما نظر شما در این زمان چیست؟ قالیباف نمی خواهد یک عارف دوم در مجلس بسازد. او نمی خواهد بدون تکیه به ریاست جمهوری نامزد شود ، برای او مجلس چیزی جز ریاست جمهوری نیست ، به همین دلیل برخی افراد پیش بینی می کنند که قالیباف دوباره وارد مسابقه شود. حتی این روزها ، وی از موضع خود در مورد ثبات پیروی کرده است و در حمله به دولت خاص در بحران تاج عقب نیست. شاید به همین دلیل است که عده ای مانند مایرزلیم به طرز عجیبی می گویند که ریاست مجلس نباید با تهدید و فساد انتخاب شود. جالب است که به نظر می رسد مقصد می تواند ثبات و تهدید قالیباف را تهدید کند.

برای مردم ، نه ریاست جمهوری سردار و نه آقاترانی مهم نیستند و …

نکته مهم این است که مجلس یازدهم قرار است در زمانی که این کشور نه تنها با یک بحران تحریم ها بلکه با یک بحران کشنده در کرونا روبرو شود ، به تصویب برسد. در این شرایط ، انتظار مردم نه مبارزات قدرت سیاسی است و نه درگیری های سیاسی داخلی. امروزه برای مردم مهم نیست که قالیباف به ریاست جمهوری متکی باشد ، نه برای آقاتحرانی یا میرسلیم و غیره. برای آنها ، تنها مسئله مهم حل بحران اقتصادی و معیشتی است که در آن گیر کرده اند. آنها می توانند از ویروس کشنده بمیرند.

وی ادامه داد: شاید به همین دلیل است که روحانی پیش از این سیگنال اصلی را به مجلس یازدهم ارسال کرده است ، با تأکید بر اینکه کسانی که طی ماه های آینده به یک مقام خواهند رسید باید بدانند که دوران جنگ ، رقابت سیاسی و تجمع شاگردان زمان همکاری نیست. “.

انتهای پیام