بررسی ۵ دروغی که بایدن درباره افغانستان گفت

عبدالباری عطوان ، سردبیر روزنامه فرامنطقه ای رای الیوم ، در سرمقاله ای نوشت: این نیز ضربه ای است به فروپاشی نظریه غرب در 30 سال گذشته و ماهیت استفاده نظامی. قدرت براندازی “دیکتاتوری” و جایگزینی آن با نظام دموکراتیک مبتنی بر تمدن غرب.

رسانه های غربی و به ویژه رسانه های آمریکایی وقتی در مورد مسائل دوجانبه در افغانستان که ما آنها را بی اهمیت می دانیم ، مانند نگرانی از وضعیت زنان پس از بازگشت قریب الوقوع به حکومت طالبان ، در آزمون افغانستان شکست می خورند. فروپاشی شگفت انگیز است کدام ما را به یاد سرنوشت آخرین امپراتوری ها و امپراتوری های شوروی و انگلیس پس از شکست های مشابه می اندازد و کجا؟ در افغانستان و به طور کلی خاورمیانه. اگر ایالات متحده به آینده مردم افغانستان و نه فقط زنان اهمیت می داد ، افغانستان را آنقدر مضطرب نمی کرد که مزدوران خود را رها می کرد.

ما سخنرانی دیروز جو بایدن رئیس جمهور آمریکا را دنبال کردیم که 20 دقیقه به طول انجامید و رسوایی در آن چیزی کمتر از آنچه در فرودگاه کابل اتفاق افتاد نبود.

مردی که مسئول اصلی بازی مضحک در آخرین روزهای حکومت مستقیم کشورش بر افغانستان از طریق “مزدوران” بود ، از فرار از مسئولیت و انواع دروغ و فریب فرار کرد ، با این فرض که مخاطبان داخل و خارج از ایالات متحده در اوج حماقت و حافظه بدی داشت به

دروغ اول: وقتی می گوید که ماموریت نیروهای آمریکایی در افغانستان ایجاد دولت نیست و این اوج دروغ و فریب است. بازگشت سریع به سخنان جورج دبلیو بوش ، رئیس جمهور سابق ، که اولین گلوله جنگی را برای حمله به افغانستان در اکتبر 2001 شلیک کرد و این “پیروزی” بزرگ هزاران روزنامه نگار و تلویزیون را پوشش داد و زنان افغان را در آن زمان بدون روسری و مردان نشان داد. بدون ریش و وعده های مشخص برای ایجاد لیبرال دموکراسی و امثال آن برای کسانی که آن لحظات را دنبال می کنند ، بایدن را یک دروغگو می کند.

افسانه 2: وقتی بایدن گفت: “ما به آنها این فرصت را دادیم که سرنوشت خود را تعیین کنند ، و ما نمی توانیم به آنها” اراده “بدهیم تا برای آینده خود بجنگند ، و سربازان آمریکایی نمی توانند در جنگی که افغان ها می کشند بمیرند. نیروها نمی خواهند در آن شرکت کنند. ” این یک دروغ و تهمت بی سابقه است. سربازان افغان در “شب بدون ماه” سقوط کردند. زیرا ایالات متحده نمی خواهد ارتش ملی قوی بسازد ، همانطور که در چندین کشور مانند عراق ، لیبی و ویتنام اتفاق افتاد. در عوض ، او مزدورانی را می خواست که با فساد فاسد شده بودند. بنابراین دکترین رزمی ارتش افغانستان برای حفاظت از اشغال کشورش و تغییر هویت ملی و مذهبی چیست؟

دروغ سوم: چگونه بایدن می گوید که نمی تواند به مزدوران افغان اراده دهد تا برای آینده آنها بجنگند و در عین حال فراموش کند یا فراموش کند که در طرف دیگر این اراده (طالبان) وجود دارد. دستیابی به اراده ای که ایالات متحده را شکست می دهد غیرممکن است ، به ویژه اگر از قدرت طالبان ناشی شود.

افسانه چهارم: اشرف غنی رییس جمهور افغانستان را مسئول سقوط سریع و فرار وی و خانواده اش از کشور دانست و این تا حدودی درست است. اما ارتش آمریکا اولین کسی بود که فرار کرد و این تصمیم بایدن بود. بنابراین آیا ایالات متحده اشرف غنی و کرزی سلف خود را برای رهبری کشور انتخاب نکرد و در انتخابات تقلب نکرد تا بر آنها پیروز شود؟ هر دو شهروند آن کشور هستند و بیشتر از افغانستان در ایالات متحده زندگی کرده اند.

افسانه 5: در طول 20 سال اشغال ، دولت آمریکا تمایلی به ایجاد حکومتداری خوب در افغانستان نداشت و منافع مردم افغانستان در اشغال آنها در اولویت قرار نگرفت. فساد برجسته ترین عنوان این دوره است.

ارتش افغانستان که ایالات متحده بیش از 100 میلیارد دلار برای تجهیز و آموزش آن هزینه می کند ، مشابه ارتش “جعلی” عراق است و ده ها هزار سرباز جعلی در لیست رهبران مزدور و گرسنگی و تأخیر در پرداخت قرار دارند. باعث جدا شدن سربازان “بومی” از ارتش و پیوستن به طالبان یا فروش سلاح های خود در بازار سیاه برای تغذیه فرزندان خود می شود.

آنچه در فرودگاه کابل اتفاق افتاده ، مایه ننگ تاریخ غرب ، به ویژه ایالات متحده است. بنابراین مرکز تحقیقات بزرگ غرب کجاست؟ کجایند آژانس های اطلاعاتی آمریکا که بیش از 17 نفر هستند و بودجه سالانه آنها صدها میلیارد است و چرا این فروپاشی زودرس را پیش بینی نکرده و توصیه نکرده اند که برای جلوگیری از آن اقدامات احتیاطی صورت گیرد؟

به هوش زیادی احتیاج ندارد. آنچه 46 سال پیش در فرودگاه سایگون اتفاق افتاد روشن است. اما حماقت آمریکا تمام مرزها را پشت سر گذاشته و بسیاری را در جهان عرب و برخی از کشورهای جهان سوم کور کرده است. از طالبان برای افشای آن تشکر می کنم.

پیروزی طالبان بسیار بیشتر از پیروزی “ویت کنگ” (جبهه آزادی ملی) در ویتنام بود. به یک دلیل ساده. از آنجا که ایالات متحده با امپراتوری بزرگ شوروی می جنگد ، در حالی که در افغانستان با یک جنبش اسلامی مبارزه می کند که فقط میل و عزت مرگ دارد تا بتواند کشور خود را از دست متجاوزانش آزاد کند و به آنچه می خواهد برسد. ایالات متحده و متحدان عرب آن و اسرائیل در فلسطین اشغالی باید شکست خود را بپذیرند … “

311311