ترسناکترین پدیدههای فضایی / عکس
فضا مملو از ناشناخته ها، شگفتی های بی شمار، اجرام نجومی عظیم و حتی حوادث فاجعه آمیزی است که سال هاست ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است. در این مطلب هفت نمونه از ترسناک ترین پدیده های جهان را معرفی کرده ایم.
یک هواپیمای بزرگ در حال حرکت به سمت زمین
آیا برای مگاوینگ آماده اید؟ ظهور این جرم در منظومه شمسی در سال 2021 پدیده ای ترسناک است. دنباله دار C/2014 UN271 یا برناردینلی برنشتاین دارای عرض 137 کیلومتر و هسته یخی 50 برابر بزرگتر از دنباله دار رکورد قبلی و 100000 برابر جرم بیشتر از دنباله دار متوسط است. این جرم در دسته سیارات کوچک قرار دارد.
خوشبختانه، طبق پیشبینیها، این گلوله برفی غولپیکر در نزدیکترین تماس خود با زمین در سال 2031، بیش از 1.6 میلیارد کیلومتر به زمین نزدیکتر نخواهد شد. اما آیا دنباله دارهای غول پیکر دیگری نیز وجود دارند؟ این فرض واقعاً ترسناک است.
برخورد راه شیری با آندرومدا
شاید آندرومدا 2.5 میلیون سال نوری از زمین فاصله داشته باشد. اما این کهکشان بزرگ خوشه محلی ما در مسیر وحشتناکی قرار دارد. کهکشان به سمت کهکشان راه شیری در حال حرکت است و روزی با آن برخورد خواهد کرد. اما قبل از برخورد، توده غالب در آسمان شب خواهد بود.
خوشبختانه این برخورد 3 تا 5 میلیارد سال دیگر رخ خواهد داد.
تب خورشیدی فاجعه
زمین مرتباً توسط ذرات پر انرژی خورشید بمباران می شود. اغلب، میدان مغناطیسی زمین این حمله خورشیدی را منحرف می کند. با این حال، گاهی اوقات درهم تنیدگی مغناطیسی ستاره ما زبان خورشید را تولید می کند. این انفجارهای ناگهانی مقادیر عظیمی از اشعه ایکس و انرژی را در همه جهات ساطع کردند و با سرعت نور حرکت کردند.
نتیجه چنین زبان هایی روی زمین می تواند از بین رفتن کامل سیگنال های ارتباطی و راهنمایی باشد. سناریوی دیگر پرتاب جرم تاجی (CME) است که ذرات مغناطیسی را در فضا آزاد می کند. اگر CME به زمین برخورد کند، چند روز پس از برخورد، شاهد یک طوفان ژئومغناطیسی خواهیم بود که می تواند ارتباطات و شبکه های برق را مختل کند.
قدرتمندترین طوفان ژئومغناطیسی در تاریخ مدرن که به رویداد کارینگتون معروف است در سال 1859، قبل از عصر فناوری مدرن رخ داد. اگر طوفان به شدت طوفان امروزی کارینگتون بود، می توانست به معنای پایان اینترنت باشد. در این شرایط قطعی اینترنت می تواند ماه ها طول بکشد. احتمال تکرار چنین طوفان خورشیدی بین 1.6 تا 12 درصد در هر دهه تخمین زده می شود.
یک سیاهچاله کهکشانی سرگردان
سیاهچاله ها در نوع خود ترسناک هستند. بقایای این ستارگان پرجرم آنقدر سنگین هستند که هیچ چیز، حتی نور، نمی تواند از گرانش آنها فرار کند. خوشبختانه سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری در فاصله ایمن 26000 سال نوری از ما قرار دارد.
با این حال، همه سیاهچاله های کهکشان راه شیری مانند سیاهچاله در مرکز کهکشان نیستند. طبق برآوردها، 100 میلیون سیاهچاله در کهکشان راه شیری وجود دارد که بیشتر آنها در اطراف کهکشان سرگردان هستند. امسال با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، دانشمندان یک سیاهچاله سرگردان را رصد کردند. این سیاهچاله در فاصله 5000 سال نوری از زمین قرار دارد و جرم آن هفت برابر جرم خورشید است.
ابرنواختر در منطقه مرگ
ابرنواخترهای فاجعه آمیز یکی دیگر از خطرات احتمالی هستند. اگر ستاره ای در انفجار بزرگی به نام ابرنواختر بمیرد، همه چیز در منطقه مرگ آن توسط موجی از تشعشعات شدید محو خواهد شد. بر اساس محاسبات ستاره شناسان، منطقه مرگ این ابرنواختر 40 تا 50 سال نوری است و هیچ ستاره ای در نزدیکی زمین به این زودی منفجر نخواهد شد.
با این حال، ممکن است پرتوهای پرانرژی اشعه ایکس و گامای ابرنواخترهای دور با جو زمین برهم کنش داشته باشند و به لایه اوزون آسیب برسانند و در نتیجه، پرتوهای مضر فرابنفش خورشید به زمین نفوذ کنند.
احتمال وجود یک ابرنواختر در نزدیکی زمین بعید است. اگرچه یکی از معروف ترین غول های قرمز به نام بتلژوز در آستانه یک ابرنواختر قرار دارد و تنها 650 سال نوری با زمین فاصله دارد. بنابراین، بعید است که بر منظومه شمسی تأثیر بگذارد.
نزدیکترین ابرنواختر مشاهده شده مستقیم به زمین 1987A (SN 1987A) بود. این ابرنواختر که در ابر ماژلانی بزرگ کهکشان اقماری کهکشان راه شیری قرار دارد، در 23 فوریه 1987 کشف شد و تا ماه ها پس از کشف، با قدرت 100 میلیون ستاره در آسمان می درخشید.
ماهواره گایا در سال 2022 تعداد زیادی سیارک را در منظومه شمسی کشف کرد.
5858