سرزمین بی‌نظم‌های پولدار / نکاتی جالب درباره کویت که بی‌نظم‌ترین مردم را دارد
سازمان بهداشت جهانی (WHO) به دلیل عدم فعالیت بدنی ، اخیراً کویت ، عربستان سعودی و عراق را در میان سه کشور برتر جهان قرار داده است. شاید برای شما جالب باشد که بدانید تنها یک سوم جمعیت این کشور کوچک را کویتی ها تشکیل می دهند و بقیه مهاجر هستند. کویت از مدت ها قبل مورد علاقه ایرانیان در جنوب بوده است ، اما بسیاری از ما چیز زیادی در مورد آن نمی دانیم ، با این تفاوت که کویت دارای یک صنعت نفت قوی است و دینار آن با ارزش ترین ارز جهان برای چندین سال است. اخیراً اخبار مربوط به طرح یارانه نقدی کویت ، معادل یک میلیارد و 350 میلیون تومان در سال (125 میلیون تومان در ماه) ، در مقابل حذف یارانه هیاهوی زیادی ایجاد کرده و مورد بازدید گسترده شبکه های اجتماعی کشورمان قرار گرفت. به همین بهانه و در مورد زندیگی سلام امروز ، ما قصد داریم درباره سبک زندگی مردم این کشور ، غذاهای مورد علاقه آنها ، آداب و رسوم عروسی و جاذبه های کمتر شناخته شده آنها بحث کنیم.
کشوری که در اصل انبار غذا بود!
سالها پیش ، رئیس خاندان آل الحمید ، حاکم امارت احسا Eh ، تصمیم به ساخت قلعه ای کوچک برای ذخیره مواد غذایی و اسلحه در این سرزمین بیابانی گرفت. طی سالها ، کویت فقط محل انتقال قبایل عرب بود و با استقرار جمعیت در این سرزمین ، این انبار غذا به تدریج به یک شهر تبدیل شد و در سال 1110 هجری قمری ، دولتی به نام کویت از کلمه کوت گرفته شد. سرانجام ، این سلسله امارت را به خانواده الصباح تحویل دادند ، که هنوز هم سلطنت می کند. کویت تا سال 1961 که استقلال یافت ، تحت اشغال انگلیس بود. ساختار سیاسی در این کشور امارت است که رئیس دولت “امیر” و نخست وزیر منتخب امیر رئیس دولت است. پایتخت این امارت شهر مدرن کویت است که مرکز تمام فعالیت های اقتصادی ، تجاری و فرهنگی است که در قالب یک شهر مدرن ظاهر می شود. در زمان کشف نفت در سال 1938 ، قایقرانی ، کشتی سازی و استخراج مروارید از رایج ترین و سودآورترین صنایع در کشور بودند. کویت قبلاً بیشتر توسط ایرانیان بخصوص مردم بوشهر ، خوزستان و فارس قاچاق می شد ، اما امروز ذخایر عظیم نفت و گاز در کشوری وجود دارد که صاحب یک اینچ زمین کشاورزی نیست و به طور طبیعی همه چیز (از شیر مرغ گرفته تا زندگی بشر) را وارد کشور می کند. ) ، این کشور او ایستاده است.
تلاقی سنت و مدرنیته در برج کویت
برج کویت یکی از عجایب این کشور است. سه برج زیبا و گره خورده با نمادهایی از مردم ، فناوری و احیای اقتصادی توسط یک معمار دانمارکی در سواحل خلیج فارس به دنبال استقلال این کشور طراحی شد. طراحی برج ترکیبی از طرح های سنتی اسلامی با معماری مدرن است که اغلب با مناره های مسجد سمرقند و بخارا مقایسه می شود. برج اصلی با ارتفاع 187 متر دارای دو توپ است. نیمه پایینی کره به عنوان منبع آب برای 4500 متر مکعب استفاده می شود و نیمه بالایی آن یک رستوران با ظرفیت 90 نفر است. توپ بلندتر که 123 متر ارتفاع دارد ، هر 30 دقیقه یک دایره کامل می چرخد و یک کافه و سالن پذیرایی دارد. برج دوم 147 متر ارتفاع و مخزن آب دارد و برج سوم دارای تجهیزات مورد نیاز برای برق رسانی به دو برج دیگر و قسمت های دیگر شهر کویت است. علاوه بر این ، پارک آبی یکی از معروف ترین پارک های تفریحی در جهان است که در کنار برج کویت واقع شده است و بیش از 60 هزار متر مربع مساحت دارد و یکی از جذاب ترین پارک های کره زمین است.
“Machbous” با سس تند “Daqoos” ، غذای ملی مردم کویت
از آنجا که سبزیجات و غلات کامل در گذشته در کویر موجود نبود ، گوشت غذای اصلی ساکنان این کشور بود. امروزه غذاهای گوشتی حتی در هنگام صبحانه از جمله رژیم های این افراد هستند! Machbous غذای ملی این کشور محسوب می شود ، که با برنج باسماتی معطر ، ادویه و گوشت گوسفندی یا مرغ تهیه می شود و با سس قرمز تند به نام “Daqoos” سرو می شود. “مگلوبا” چیزی شبیه توده خودمان است که با استفاده از برنج ، گوشت و بادمجان استفاده می شود و بعد از پخت به ظرف برمی گردد. “مرکوگ” نیز یکی از غذاهای سنتی این کشور با گوشت بره پخته شده و سبزیجات مختلفی است که روی نان خورده می شود. “Ligimat” یک شیرینی برای ماه رمضان است که شبیه بامیه های خودمان است اما به شکل یک توپ گرد است. بلالیت یک رب شیرین همراه با رشته ، شکر و زردچوبه است که اغلب به عنوان صبحانه یا دسر خورده می شود. در موارد خاص مانند عروسی ، “غاز” یک گوسفند کامل است که روی برنج زردچوبه با بادام زمینی معطر بو داده ، از جمله استقبال ویژه این افراد از مهمانان برای نشان دادن سخاوت خود.
اینجا همه چیز در اوج است
بیشتر مهاجرانی که به کویت سفر کرده اند از شلوغی در خیابان ها و بازارهای شهرهای اصلی این کشور شکایت دارند و از این امر ابراز نارضایتی می کنند. هرج و مرج در کویت به امور اداری ایالت نیز سرایت کرده است. در حالی که ورزش در کویت از موقعیت ایده آلی برخوردار نیست و در سال های اخیر انواع تیم های ملی در این کشور به جز بادبان ها نتوانسته اند به رتبه های مطلوب آسیا برسند. از معایب دیگر کویت می توان به امتیاز گذرنامه نسبتاً پایین آن اشاره کرد. وضعیت پاسپورت کویت کمتر از کشورهایی مانند قطر و گرجستان است و افرادی که گذرنامه دارند برای سفر به 96 کشور باید ویزا بگیرند.
از شترسواران رباتیک تا عقاب ها ، نمادهای ملی
بد نیست بدانید که کویتی ها رابطه بسیار خوبی با فناوری دارند و پیشگامان استفاده از فناوری جدید هستند. از طرف دیگر ، در فرهنگ کشورهای عربی ، همیشه دنباله شتر وجود دارد ، زیرا شتر یکی از معدود حیواناتی است که در این شرایط سخت در صحرا ، گرمای شدید تابستان و کمبود آب ، تحمل بالایی در این کشورها دارد. در گذشته شترها نقش مهمی در زندگی مردم داشتند و امروزه برگزاری مسابقات شتر سواری بسیار رایج است. این کشور اخیراً در واکنش به اعتراض چندین سازمان در مورد شرکت کودکان در مسابقات ، ابتکار جالبی را در پیش گرفته است. در این رقابت شترها توسط روبات های انسان نما هدایت می شوند. به این ترتیب ربات به شتر متصل می شود و صاحب ربات با دستگاه کنترل از راه دور شتر را مدیریت می کند. شاهین یا شاهین ، این پرنده خوش تیپ و قوی نیز در کشور بسیار محبوب است و یکی از نمادهای ملی این کشور محسوب می شود. متأسفانه در سالهای اخیر داشتن چنین پرندگان شکاری به یک تفریح لوکس تبدیل شده و قاچاق این پرندگان به کشورهای عربی نیز افزایش یافته است.
مسجد جامع کویت با آثاری از معماری ایرانی
هنگام صحبت در مورد جاذبه های مکانی یک کشور مسلمان ، قطعاً نام یک مسجد بزرگ با معماری خاص درج می شود. مسجد جامع کویت ، معروف به “نگین مسجد جامع شهر” با مساحت 46000 متر مربع ، نمونه ای عالی از سبک معماری اسلامی با حکاکی معماری ایرانی است که با 99 نام حک شده توسط خداوند بر گنبد این مسجد مزین شده است. مسجد جامع با ظرفیت 170 هزار نمازگزار میزبان مسلمانان این کشور برای مراسم مذهبی و رسمی است. این کشور کوچک بیش از 200 مسجد فعال دارد که 135 مسجد اهل سنت و بقیه شیعه هستند. در همین حال ، طبق آمار ، حدود 800 حسینیه ، تکیه و دیوانیه وجود دارد که مراکز عزاداری شیعه و دعوت در کویت و همچنین سخنرانی ها و مراسم در حسینیه به زبان های عربی و فارسی هستند. حسینیه اشکنازی یکی از مهمترین ، زیبا ترین و مدرن ترین حسینیه شیعه کویت است که برنامه ها و سخنرانی های آن به زبان فارسی است و بیشتر سخنرانان دعوت شده از ایران هستند. بنیانگذار این حسینیه مرحوم حاجی احمد اشکانانی از تجار اشکنازی در استان لارستان فارس است. “دیوانیه” 100 ساله است و قسمت اصلی هر خانه شخصیت های برجسته مذهبی ، اجتماعی و سیاسی کویتی و غیر کویتی هستند که با یکدیگر دیدار می کنند ، اختلافات را حل می کنند و با مردان صحبت می کنند. از این جنون در مهمانی ها ، عروسی ها ، مهمانی ها و عزاداری ها نیز استفاده می شود.
ازدواج درون طبقاتی و روابط مستحکم خانوادگی
بیشتر ازدواج ها در کویت هنوز سنتی است و در یک طبقه اجتماعی مشابه انجام می شود. کویت شامل پنج طبقه اجتماعی است که بر پایه ثروت فردی شامل خانواده حاکم ، بازرگانان باستان ، بادیه نشینان و عشایر صحرای سعودی است که با ظهور صنعت نفت و غیر عرب در کویت ساکن شدند. زنان ، صرف نظر از سن ، برای ازدواج به اجازه پدر احتیاج دارند. بر خلاف اکثر کشورهای جهان ، زنان کویتی پس از ازدواج ، مانند زنان ایرانی ، با نام خانوادگی خود به زندگی خود ادامه می دهند. در کویت ، بیش از هر کشور عربی دیگر ، زنان نقش مهمی در زندگی حرفه ای دارند و در کنار مردان در جامعه کار می کنند. روابط خانوادگی در بین بومیان بسیار محکم است و فرزندان قبل از ازدواج در کنار خانواده می مانند و پس از ازدواج می خواهند در خانه ای نزدیک خانواده خود زندگی کنند. به همین دلیل ، خانه ها برای خانواده های بزرگ مناسب هستند و خانه های کویت شامل والدین خود ، والدین ، پسران و همسران ، نوه ها ، دختران و پسران مجرد هستند.
از رانندگی با ماشین شخصی در کویت لذت ببرید
مسافرت با ماشین محبوب ترین گزینه حمل و نقل در کویت است. تازه واردین این کشور از قیمت بسیار ارزان بنزین در کویت تعجب می کنند. بیشتر اتومبیل های این کشور به رادیاتور و تهویه مطبوع بزرگ برای حفظ گرما مجهز هستند. جایگاه سوخت املاک دولتی است. قیمت بنزین در این کشور حدود 0.24 دلار آمریکا در هر لیتر است ، در حالی که برای مثال در ایالات متحده قیمت بنزین بیش از 10 برابر است. در عین حال ، زیرساخت های جاده ای کشور به خوبی توسعه یافته و از استاندارد بالایی برخوردار است. فقط چند دلیل کافی است تا مردم لذت رانندگی در این کشور را از بین نبرند. کویت به دلیل قیمت بسیار پایین یکی از کشورهایی است که بیشترین مصرف سالانه بنزین را دارد و از این نظر کویت پس از ایالات متحده و کانادا در رده سوم قرار دارد.
دعوت های کویت را رد نکنید
مردم کویت بسیار صمیمی هستند و اگر کویتی شما را به خانه خود دعوت کرد ، نباید درخواست او را رد کنید زیرا این نوعی بی احترامی است و کویتی ها از این موضوع ناراحت می شوند. همچنین ، هنگامی که وارد خانه ای در کویت می شوید ، بلافاصله کفش های خود را در بیاورید ، مگر اینکه مالک به شما اطلاع دهد که مشکلی برای سوار شدن با آنها نیست. کویتی ها معتقدند که به دلیل حضور زن در خانه و اهمیت یک خانه تمیز برای اهداف مذهبی ، نباید با کفش وارد خانه ای شوید.
پوشش سنتی زیبا و دوست داشتنی
لباس مردم این کشور بیشتر اسلامی است. «داشداش» یک لباس بلند و راحت مردانه است که با دو لباس یقه ای و یقه دار اماراتی به طول مچ پا می رسد که معمولاً در تابستان سفید و در زمستان تاریک است. چفیه نوعی سربند پارچه ای است که برای محافظت از سر ، چشم و دهان افراد در برابر آفتاب و شن و ماسه روی سر قرار می گیرد. اصطکاک خود با “aqal” گره خورده است ، حلقه ای از نخ سیاه که در اطراف سر بافته شده است. روپوش یا روپوش یک حجاب عربی و زنانه است که در کنار شانه ها آستین دارد و به راحتی می توان آن را بیرون کشید. لباس سنتی زیر روپوش یک پیراهن بلند و رنگارنگ با گلدوزی های زیبا روی یقه و آستین است.
منابعی برای این پرونده: فرهنگ همه جانبه ، تغذیه مجلسی ، مربیگری ، خانم مهاجری
2323