شهید محمد بنیادی؛ از تحصیل دروس حوزوی تا شهادت در کسوت فرماندهی

محمد بنیادی در ۲۷ آنلاین ۱۳۳۷ در شهر مقدس قم و در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود و در آغوش خانواده ای مذهبی دوران کودکی را پشت سر گذاشت وارد دبستان شد.

محمد پس از گذراندن دوره راهنمایی به دروس حوزوی روی آورد و به مدت سه سال به فراگیری این دروس اشتغال داشت و سپس به خدمت سربازی رفت.

دوران سربازی اش مقارن با مبارزات مردم علیه طاغوت بود. او پس از فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر فرار سربازان از محل خدمت خود بلافاصله به صف مردم پیوست و به مبارزه با رژیم طاغوت برخاست.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ابتدا به عضویت کمیته انقلاب در آمد سپس عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و با ورود به سپاه در بخش مبارزه با مفاسد اجتماعی و قاچاق مواد مخدر مشغول خدمت شد و برای مدتی نیز مسئولیت یگان حفاظت از شخصیت ها را به عهده گرفت.

با شروع جنگ تحمیلی شهید بنیادی به نبرد با بعثیان متجاوز برخاست و در جبهه مسئولیت های گوناگونی از جمله فرماندهی گردان و فرماندهی تیپ را به عهده گرفت.

محمد کمتر سخن می گفت و بیشتر به عمل می اندیشید. چنان رازدار و کم حرف بود که حتی خانواده اش از کارها و تلاش هایش بی خبر بودند همچنین نظم و انظباط نیز در زندگی اش بسیار چشمگیر بود و اگر برای کاری و برنامه ای قول و قراری با کسی می گذاشت هرگز تخلف نمی کرد.

شهید بنیادی در صحنه های پر خوف و خطر قبل از انقلاب تا عرصه های پرالتهاب پس از انقلاب حضوری فعال داشت و برای خدمت کردن و از جان مایه گذاشتن حاضر و آماده بود.

سرانجام این سردار دلاور در هشتم آبان ۱۳۶۲ در عملیات والفجر۴ و در منطقه پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی ابن جعفر(ع) قم به خاک سپرده شد.

در روایتی از پدر شهید بنیادی آمده است: تازه فرمانده ی گردان شده بود. مسئولیتی که خیلی از قبولش کراهت داشت و راضی نبود رفته بود توی حال خودش یک گوشه می نشست و می رفت توی فکر. یکبار که سرزده وارد اتاق شدم دیدم نشسته و دارد گریه می کند.

گفتم: تو معلوم هست گرفتاری ات چیست؟ جوانی به سنّ و سال تو که نمی نشیند مثل بچّه ها گریه کند. خوب می گوید دردش چیست؟ اوّل ابا می کرد از گفتن. بعد که مرا خیلی نگران دید گفت: راستش نمی دانم روی چه حسابی مرا گذاشته اند فرمانده ی گردان. مسئولیت سنگین و عمل درست به تکلیف فکری اش کرده بود. استخاره کردم خوب که آمد خیالش راحت شد. با توکل بر خدا کارش را شروع کرد.

شهید بنیادی در فرازی از وصیت نامه اش آورده است: بهترین پیامی که می توانیم برای مردم داشته باشیم تبعیت از رهبری است. امام موقعی که صحبت می کند به صحبت هایشان جامه عمل بپوشانیم نه اینکه بیاییم ورد زبان­ مان بکنیم و پلاکاردش بکنیم بزنیم توی خیابان بیاییم به صحبت های امام عینیت ببخشیم. همین پیام ما را بس که کلیه­ مسائل مان را بتوانیم با صحبت های امام مان وفق بدهیم و سعادت در همین است.

انتهای پیام