معجزه خواب کافی و تاثیر آن بر حافظه

اینکه مردم چگونه آموخته های خود را به خاطر می آورند و به یاد می آورند برای دانشمندان یک راز باقی مانده است. برای پاسخ به این معما، آنها اخیراً مطالعه ای انجام دادند که به عمق مغز انسان نگاه کرد، جایی که یادگیری قبلی در طول خواب دوباره فعال می شود و بنابراین در حافظه ذخیره می شود.

دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه نورث وسترن و پزشکان مرکز صرع دانشگاه شیکاگو فعالیت الکتریکی مغز پنج بیمار در این مرکز را در پاسخ به صداهای پخش شده توسط تیم تحقیقاتی به عنوان بخشی از یک تمرین یادگیری بررسی کردند.

مطالعات قبلی پردازش حافظه را در طول خواب با استفاده از ضبط EEG (الکتروانسفالوگرافی) به دست آمده از الکترودهای روی سر مورد مطالعه قرار داده اند. اما این مطالعه قصد داشت فعالیت الکتریکی مغز را ثبت کند و به همین دلیل الکترودهای کاوشگر در مغز این بیماران کاشته شد.

این مطالعه نشان داد که خواب خوب شبانه معجزه می کند و شرکت کنندگان به طور قابل توجهی عملکرد خود را در تست حافظه صبح روز بعد بهبود می بخشند.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط این موسسه، نقشه برداری از فعالیت مغز به محققان اجازه می دهد تا با ارائه داده های بصری که مناطق مغز درگیر در فرآیند ذخیره سازی حافظه در شب را شناسایی می کند، گام بزرگی در درک نحوه عملکرد ذخیره سازی حافظه بردارند.

کن پالر، مدیر برنامه علوم اعصاب شناختی در دانشگاه نورث وسترن و محقق ارشد این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «ما در حال بررسی این موضوع هستیم که چگونه افراد می‌توانند چیزهایی را که یاد گرفته‌اند به جای فراموش کردن، به خاطر بسپارند. دیدگاه ما این است که خواب به این توانایی کمک می کند.

برای این مطالعه، محققان پاسخ های الکتروفیزیولوژیکی به 10 تا 20 صدا را ثبت کردند. از آنجایی که هر بیمار در یک اتاق بیمارستان می خوابد، صداها به طور مکرر، اما آرام پخش می شود تا بیمار را بیدار نکند.

بیشتر این صداها مربوط به اشیا و مکان آنها بود که شرکت کنندگان قبل از خواب روی لپ تاپ خود دیده و شنیده بودند.

پس از خواب، محققان به بهبود قابل توجهی در حافظه فضایی پی بردند و دریافتند که بیماران می‌توانند با تکرار نتایج مطالعات قبلی با استفاده از ضبط EEG پوست سر، مکان‌های به یاد ماندنی را روی صفحه لپ‌تاپ با دقت بیشتری پیدا کنند.

با پخش صداها در طول خواب به افزایش فعالیت نوسانی کمک می کند

این مطالعه نشان می‌دهد که وجود فعالیت الکتروفیزیولوژیکی در هیپوکامپ و قشر داخلی مجاور هنگامی که صدا در طول خواب ارائه می‌شود، بازتابی از فعال‌سازی مجدد و تقویت خاطرات مربوط به فضایی است.

پالر می گوید: فرض متعارف این بود که چنین صداهایی در خواب شنیده نمی شد. اما در واقع، این صداها به ما اجازه می‌دهند تا نشان دهیم که ساختارهای مغز مانند هیپوکامپ زمانی که خاطرات دوباره فعال می‌شوند، واکنش نشان می‌دهند و به ما کمک می‌کنند تا دانشی را که در بیداری کسب می‌کنیم، حفظ کنیم.

داده‌های الکترودهای کاشته‌شده در مغز بیمار نشان داد که صداهایی که در طول خواب پخش می‌شوند به افزایش فعالیت نوسانی از جمله افزایش باندهای EEG تتا، سیگما و گاما کمک می‌کنند. این شواهد الکتروفیزیولوژیکی به محققان کمک کرد تا به این نتیجه برسند که تقویت حافظه مبتنی بر خواب در این ناحیه مغز رخ می دهد.

پالر می گوید: «گاهی اوقات یادآوری و فراموشی تصادفی به نظر می رسد. ما می توانیم جزئیات نامربوط را به خاطر بسپاریم در حالی که فراموش می کنیم آنچه را که بیشتر می خواهیم به خاطر بسپاریم. پاسخ به این معمای دیرینه، که توسط این مطالعه برجسته شده است، این است که خاطرات در طول خواب دوباره مرور می شوند، در حالی که ما نمی دانیم که این اتفاق در هنگام بیدار شدن افتاده است.

این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان