کنفرانس صلح سوئیس، شکستی تلخ برای برن

در چند روزی که به برگزاری کنفرانس بورگنشتاک در سوئیس برای صلح اوکراین مانده است، مشارکت کشورها از شکافی عمیق بین شمال و جنوب پرده بر می دارد که برای موفقیت نهایی این کنفرانس مفید نخواهد بود.

به گزارش دکترنامه، «ماری هلن میوتن»، خبرنگار و نویسنده روزنامه سوئیسی «لوتام» می نویسد: «ما لیست 160 کشور دعوت شده را نداریم اما می دانیم که روسیه دعوت نشده است. به همین ترتیب، 90 پاسخ مثبت از سوی کشورها فقط در آستانه رویداد منتشر می شود. مثل همیشه در سوئیس، نیمه خالی یا نیمه پر لیوان را می بینیم، اگرچه حضور کشورها کافی به نظر می رسد، اما بیانگر همگان نیست.»

این روزنامه نوشته است: «اگرچه تفسیر غیبت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا در این کنفرانس دشوار است، موفقیت در میان اعضای گروه هفت با آلمان، کانادا، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و اتحادیه اروپا که با سران کشورهایشان در آن شرکت می کنند، آشکار به نظر می رسد.

در سمت کشورهای جنوبی، سنگاپور و هند و همچنین آرژانتین و چند کشور آفریقایی حضور خواهند داشت. این بسیار کم است، به ویژه از آنجایی که در آغاز هفته، سخنگوی چین اعلام کرد: “چین همیشه بر این واقعیت اصرار داشته است که کنفرانس بین المللی صلح باید هم توسط روسیه و هم توسط اوکراین به رسمیت شناخته شود… در غیر این صورت به سختی قادر خواهد بود نقش مهمی در بازگشت صلح ایفا کند.”

فقدان حضور چین، دوش آب سردی برای برگزارکنندگان این کنفرانس بود که امیدوار بودند حضور این غول آسیایی غیبت روسیه را جبران کند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین در کنفرانسی مطبوعاتی در مادرید شرایط خود را مطرح کرد: در مورد کشورهایی که می خواهند شرکت کنند، در اوکراین به روی همه و برای همه کشورهای جهان که به حاکمیت و تمامیت ارضی ما احترام می گذارند، باز است.

این “باز بودن برای همه” ممکن است برای کشورهای جنوب جهانی بسیار محدودکننده به نظر برسد که عجله نکردند و کنفرانس را در محیطی نسبتاً یکدست غربی رها کردند.

بااین حال، نقشه راه کی یف که در سوئیس مورد بحث قرار خواهد گرفت، شبیه کاپیتولاسیونی است که بر روسیه شکست خورده در جنگ تحمیل شده که در واقع امروزه چنین نیست.

این بیشتر اوکراین است که نیروهایش خسته شده اند و کم کم از بین می روند و آتش بس را ضروری می بینند؛ بنابراین، هر دو طرف باید به تمام معنا توافق کنند که در بورگنشتاک چنین نخواهد بود.

نیکلا بیدو، رئیس ارتباطات وزارت خارجه سوئیس، نیات خود را توضیح داد: ما باید دستور زبان مشترکی برای راه اندازی کل جامعه بین المللی در مورد صلح پیدا کنیم و این چیزی است که ما سعی خواهیم کرد انجام دهیم.

می توانیم متاسف باشیم که شرایط برای دستیابی به این هدف بافضیلت فراهم نیست. در غیاب عمدی “کل جامعه بین المللی”، هیچ “گرامر مشترک” توسعه نخواهد یافت.

دوشنبه، 3 ژوئن، ایستگاه رادیویی “فرانس انتر” از نشستی صحبت کرد که در غیاب روسیه و کشورهای جنوب جهانی بر روی بنیان بد آغاز شد. نشست صلح در سوئیس نباید به هیچ نتیجه ای برسد و آماده سازی آن نشان دهنده انزوای اوکراین است که نمی تواند پایگاه کشورهای حامی را گسترش دهد.»

نویسنده این مطلب معتقد است: «این خطر بزرگ وجود دارد که کل ماجرا به یک شکست تلخ برای سوئیس تبدیل شود، سوئیسی که به جای تکیه بر نبوغ خود، بیش از حد در بازی زلنسکی غرق شده است.

سوئیس می بایست محتاطانه به ملاقات همه، غربی ها یا بریکسی ها، می رفت تا فهرستی از همگرایی ها و واگرایی ها تهیه کند که امکان تنظیم پروژه واقع بینانه برای هر دو طرف فراهم شود.

متاسفانه، درحالی که سیاست بی طرفی سوئیس هم در داخل و هم در خارج زیر سوال رفته است، شورای فدرال سوئیس ترجیح داد سعی کند در برابر جهان بایستد و خطر خدشه دار کردن وجهه اش را بیشتر کند.»

انتهای پیام