کدام کشور خاورمیانه بیشترین رشد اقتصادی را دارد؟

به گزارش دکترنامه، بانک جهانی در بخشی از گزارش جدید خود آمار مربوط به تولید ناخالص داخلی ایران را در سال ۲۰۲۲ به میزان ۱۵ میلیارد و ۶۲۷ میلیون و ۲۵۶ هزار و ۲۳۶ ریال اعلام کرد و پیش‌بینی آن برای سال ۲۰۲۳ میزان ۱۵ میلیارد و ۹۴۶ میلیون و ۹۸۰ هزار و ۶۷۱ ریال است که بر اساس درصد به ترتیب ۲.۵۱۳ درصد و ۲.۰۴۶ درصد بیان شده است. همچنین این ارقام بر اساس دلار آمریکا ۳۵۲.۲۱۳ دلار برای سال ۲۰۲۲ و ۳۶۷.۹۶۸ دلار برای سال ۲۰۲۳ است.

پیش‌بینی اقتصاد خاورمیانه و شمال آفریقا در این گزارش بر اساس رشد تولید ناخالص داخلی واقعی؛ عربستان سعودی در سال ۲۰۲۲ به میزان ۸.۷ درصد، امارات متحده عربی و کویت به میزان ۷.۹ درصد، عراق هفت درصد، مصر ۶.۶ درصد، بحرین، ۴.۹ درصد قطر به میزان ۴.۶، عمان ۴.۳ و ایران به میزان ۲.۹ درصد برآورد شده است.

برای سال ۲۰۲۳ ارقام به این ترتیب ذکر شده است که مصر ۴.۰، قطر ۳.۳، امارات متحده عربی ۲.۸ درصد، بحرین ۲.۷، ایران ۲.۲ درصد، عربستان سعودی ۲.۲ درصد، عمان ۱.۵، کویت ۱.۳ درصد و عراق منفی ۱.۱ درصد پیش‌بینی شده است.  
 

به نقل از بانک جهانی، پیش‌بینی می‌شود که رشد صادرکنندگان نفت در سال جاری به شدت کاهش یابد و به دو درصد برسد که منعکس‌کننده کاهش قیمت نفت و تولید است، در حالی که پیش‌بینی می‌شود رشد واردکنندگان نفت به دلیل تورم بالا، کمبود دلار و تشدید سیاست‌های مالی و پولی به ۳.۴ درصد کاهش یابد.

خطرات ذکر شده در چشم‌انداز اقتصادی بانک جهانی، عمدتا در جهت نزولی است و شامل کاهش تقاضای خارجی به دلیل استرس بانکی یا تشدید بیشتر سیاست‌هاست. افزایش خشونت و تنش‌های اجتماعی، ممکن است ناشی از سطوح بالای بیکاری در بسیاری از مناطق و بروز بیشتر بحران‌های مالی و رویدادهای نامطلوب آب و هوایی به دلیل تغییرات آب و هوایی خواهد بود.

انتظار می‌رود که اقتصادهای واردکننده نفت در منطقه نسبت به کشورهای همتای صادرکننده نفت خود به رشد بیشتری دست یابند. با این حال، موازنه ریسک‌ها در میان واردکنندگان نفت به‌طور قابل توجهی به سمت نزول منحرف شده است. واردکنندگان نفت عموما بدهی دولتی بیشتری، ذخایر ارزی کمتری، مدیریت اقتصاد کلان ضعیف‌تری و عموما هم کسری مالی و هم کسری حساب جاری دارند.

پایگاه داده چشم‌انداز اقتصاد جهانی (WEO) شامل مجموعه داده‌های کلان اقتصادی منتخب از پیوست آماری گزارش چشم‌انداز اقتصاد جهانی است که تحلیل و پیش‌بینی کارکنان صندوق بین‌المللی پول از تحولات اقتصادی در سطح جهانی، در گروه‌های عمده کشوری و در بسیاری از کشورها را ارائه می‌دهد و در ماه‌های آوریل و سپتامبر / اکتبر هر سال منتشر می‌شود.

از این پایگاه داده برای یافتن داده‌های مربوط به حساب‌های ملی، تورم، نرخ بیکاری، تراز پرداخت‌ها، شاخص‌های مالی، تجارت کشورها، گروه‌های کشورها و قیمت کالاهایی که داده‌های آنها توسط صندوق بین‌المللی پول گزارش شده است، استفاده می‌شود.

داده‌ها از سال ۱۹۸۰ تاکنون در دسترس است و پیش‌بینی‌ها برای دو سال آینده ارائه شده است. علاوه بر این، پیش‌بینی‌های میان مدت برای شاخص‌های انتخاب شده نیز در دسترس است اما برای برخی کشورها، داده‌ها برای سال‌های خاص ناقص یا در دسترس نیستند.

این گزارش‌ها تحولات اقتصادی اخیر و چشم‌انداز کشورهای منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی را مورد بحث قرار داده است. آنها همچنین به تحولات سیاست اقتصادی که بر عملکرد اقتصادی در مناطق تاثیر گذاشته است پرداختند و چالش‌های کلیدی پیش روی سیاست‌گذاران را مورد بحث قرار دادند. همچنین به تحولات و چالش‌های سیاست منطقه‌ای می‌پردازند و داده‌ها و تحلیل‌های خاص کشورها را از جمله از طریق بخش‌های تحلیلی در مورد موضوعات مورد علاقه مناطق ارائه می‌دهند.

 برای ایران، ارقام تاریخی تولید ناخالص داخلی اسمی به دلار آمریکا با استفاده از نرخ ارز رسمی تا سال ۲۰۱۷ محاسبه می‌شود. از سال ۲۰۱۸ به بعد، نرخ ارز نیمایی، به جای نرخ ارز رسمی، برای تبدیل ارقام تولید ناخالص داخلی اسمی ریالی به دلار آمریکا استفاده شده است. کارکنان ارزیابی کردند که نرخ نیمایی منعکس‌کننده بهتر نرخ ارز موزون معامله-ارزش در اقتصاد طی دوره زمانی است.

انتهای پیام