ارتباط دیابت نوع ۲ و مشکلات ادراری

شفاف گزارش می دهد: “به دلیل تفاوت های آناتومیکی ، نحوه تأثیر دیابت نوع 2 بر دستگاه ادراری می تواند بین زن و مرد متفاوت باشد ، اما بدون در نظر گرفتن جنسیت ، مشکلات دستگاه ادراری همراه است.” دیابت می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی روزانه افراد تأثیر بگذارد.

علاوه بر این ، انواع مختلف عوارض دستگاه ادراری مرتبط با دیابت می توانند پیچیده باشند. دلایل و علائم همپوشانی بسیاری وجود دارد. یک روش برای درک بهتر مشکلات دستگاه ادراری مرتبط با دیابت ، دسته بندی آنها در چهار دسته است: اختلال عملکرد مثانه ، عفونت های دستگاه ادراری ، اختلال عملکرد جنسی و بیماری های کلیوی.

اختلال عملکرد مثانه

بیش از نیمی از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای مشکلات مثانه هستند. تحقیقات نشان داده است که متداول ترین آنها که اغلب به یکدیگر مربوط می شوند ، عبارتند از:

مثانه بیش فعال – هنگامی رخ می دهد که اسپاسم یا انقباض عضلات مثانه حتی در صورت ادرار بسیار کم وجود داشته باشد. این امر باعث نیاز فوری به ادرار می شود.

پلی اوریا یا هایپراوریسمی – تولید بیش از حد ادرار است ، به طور کلی بیش از 2.5 تا 3 لیتر در روز.

شب ادراری – بیدار شدن مكرر در شب و تمایل به ادرار كردن.

بی اختیاری – نشت ادرار نامیده می شود.

دو عامل اصلی اختلال عملکرد مثانه وجود دارد. یکی از آسیب های عصبی نه تنها در مثانه بلکه در اسفنکتر مجرای ادرار نیز وجود دارد. اسفنکتر مجرای ادرار از دو عضله تشکیل شده است ، که باز و بسته می شوند و باعث می شوند ادرار از مثانه خارج شده و به مجرای ادرار جاری شود. وقتی این عضلات به درستی کار نمی کنند ، به طور تصادفی ادرار نشت می کند.

سطح بالای قند خون همچنین می تواند مشکلاتی ایجاد کند که منجر به بی اختیاری ادرار شود. هنگامی که قند اضافی در خون وجود دارد ، بدن مایعات را از بافت های بدن می گیرد تا به دفع آن کمک کند. قند اضافی توسط کلیه ها تصفیه شده و از طریق ادرار دفع می شود و باعث بی اختیاری ادرار می شود.

گزینه های درمانی برای اختلال عملکرد مثانه شامل دارو ، روش های آموزش مثانه مانند تمرینات کگل و جراحی است. گزینه دیگر ، تزریق بوتاکس است که اغلب برای درمان مثانه بیش فعال در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده تجویز می شود و به اثبات رسیده است که افرادی که مشکلات مثانه ناشی از دیابت دارند ، مفید هستند.

عفونت مجاری ادراری

عفونت های دستگاه ادراری مرتبط با دیابت می توانند مجرای ادرار ، مثانه یا کلیه ها را تحت تأثیر قرار دهند. تحقیقات نشان می دهد که این عفونت ها در افراد دیابتی نوع 2 جدی تر ، شایع تر و بدتر هستند.علاوه بر این ، عفونت های دستگاه ادراری ممکن است توسط باکتری های مقاوم در برابر درمان ایجاد شوند.

علائم عفونت شامل تکرر ادرار ، درد یا سوزش هنگام دفع ادرار و ادرار قرمز یا کدر است. زنان ممکن است احساس فشار در استخوان های شرمگاهی خود و مردان احساس سیری در راست روده داشته باشند. اگر کلیه ها تحت تأثیر قرار بگیرند ، علائم اضافی مانند حالت تهوع ، کمر درد یا پهلو و تب ممکن است ایجاد شود.

نوروپاتی خودمختار می تواند در عفونت های ادراری مرتبط با دیابت نقش داشته باشد. فلج مثانه یکی از علائم رایج این نوع نوروپاتی است. با بروز این شرایط ، اعصاب مثانه با پر شدن اندام ها دیگر به طور طبیعی به فشار پاسخ نمی دهند. در نتیجه ، ادرار در مثانه باقی مانده و می تواند منجر به عفونت ادراری شود.

سطح بالای قند خون همچنین می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و عفونت دستگاه ادراری شود. برای درمان عفونت های دستگاه ادراری آنتی بیوتیک لازم است.

اختلال عملکرد جنسی

دستگاه ادراری و اندام ها و ساختارهایی که عملکرد و میل جنسی را پشتیبانی می کنند با هم مرتبط هستند ، بنابراین وقتی دیابت بر اولی تأثیر بگذارد ، دومی غالباً تحت تأثیر قرار می گیرد.

طبق گفته انستیتوی ملی دیابت و بیماری های دستگاه گوارش ، این مشکل مربوط به آسیب به اعصاب و عروق خونی است که از اندام های تولید مثل و یا ساختارهای اطراف آن پشتیبانی می کنند.

درمان اختلال عملکرد جنسی ناشی از دیابت نوع 2 بستگی زیادی به ماهیت مشکل دارد. به عنوان مثال ، زنی که در حین رابطه جنسی احساس درد می کند ممکن است با استفاده از روان کننده تسکین یابد یا مردی که دچار اختلال در نعوظ است ممکن است به دارو نیاز داشته باشد.

بیماری کلیه (نفروپاتی دیابتی)

همراه با فشار خون ، دیابت یکی از دلایل اصلی بیماری مزمن کلیه است. بیماری کلیه دیابتی که به نفروپاتی دیابتی نیز معروف است ، در طولانی مدت به دلیل آسیب تدریجی به ساختارهای عملکردی کلیه ها به نام نفرون رخ می دهد. در هر کلیه بیش از یک میلیون نفرون وجود دارد که هر کدام شامل گروهی از رگهای خونی به نام گلومرول است که از طریق آنها جریان خون و مواد زائد و مایعات تمیز می شود. هنگامی که نفرون ها نمی توانند به درستی کار کنند ، مواد زائد و مایعات به جای اینکه از بدن خارج شوند در خون جمع می شوند.

بیماری مزمن کلیه علائم بارزی را ایجاد می کند یا علائم واضحی ندارد تا زمانی که به نقص کلیه نزدیک شود. نارسایی کلیه یک پیامد بالقوه مرگبار است. براساس بنیاد ملی کلیه ، دیابت نوع 2 و فشار خون بالا مهمترین دلایل نارسایی کلیه در این کشور هستند.

به همین دلیل ، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید آزمایشات منظمی را برای نشانه های نارسایی کلیه انجام دهند. آزمایشات استفاده شده شامل نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) و میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) است. ACR میزان آلبومین (پروتئین) در ادرار را کنترل می کند. مقادیر زیاد نشانه اولیه آسیب کلیه است. GFR عملکرد کلیه را براساس آزمایش خون اندازه گیری می کند. این آزمایش مشخص می کند که کدام یک از پنج مرحله بیماری کلیوی در یک فرد وجود دارد.

درمان نفروپاتی دیابتی با درمان بیماری زمینه ای آغاز می شود. این شامل کنترل قند خون و فشار خون ، کاهش پروتئین رژیم غذایی و مصرف داروهایی است که توسط پزشک تجویز شده است. در واقع ، انجام این مراحل ، و همچنین تغییرات عمده در سبک زندگی مانند کاهش وزن ، افزایش فعالیت بدنی و ترک سیگار ، می تواند به جلوگیری و یا درمان مشکلات دستگاه ادراری که ممکن است ناشی از دیابت باشد ، کمک کند.