مهم‌ترین آزمون پیشِ روی طالبان

مهم‌ترین آزمون پیشِ روی طالبان

وی گفت: “طالبان چاره ای ندارند جز اجرای یک مدل حکومتی در کشوری با تنوع قومی و مذهبی زیاد ، که در آن همه این ظرفیت ها به درستی مورد استفاده قرار می گیرد و سبک و مدل حکومتی آن را مطابق میل مردم اعمال می کند.” به به به »

به گزارش دکترنامه ، با در دست گرفتن کنترل طالبان بر کابل و ورود نیروهایش به کاخ ریاست جمهوری ، دولت افغانستان سقوط کرد و اشرف غنی رئیس جمهور بر اساس چندین خبر و گزارش فرار کرد.

وب سایت Nornews در این باره می نویسد:

“پس از ماه ها هرج و مرج در افغانستان ، طالبان سرانجام دیروز وارد کابل شدند و با خروج اشرف غنی ، دوره جدیدی از توسعه سیاسی ، اجتماعی و امنیتی در همسایه شرقی ایران آغاز می شود.

در مورد اینکه چرا افغانستان به این نقطه رسیده است حرف های زیادی زده شده و گفته نشده است ، اما آنچه مشخص است این است که دولت ، به ویژه شخص رئیس جمهور ، با وابستگی تزلزل ناپذیر به ایالات متحده ، عملاً راهی را در پیش گرفته است که پایانی جز آنچه در حال رخ دادن است ندارد.

به هر میزان ؛ امروزه طالبان به رهبری ملا هیبت الله آخوندزاده اکثر مناطق افغانستان را در کنترل خود دارند و خود را برای تشکیل یک دولت و سیستم سیاسی فراگیر آماده می کنند که بسیار دشوارتر از قبل است.

چهره طالبان در نظر اکثریت قریب به اتفاق مردم این کشور و افکار عمومی جهان با خشونت و افراط گرایی همراه است و تاریخی که حکومت این گروه بر افغانستان در اذهان عمومی باقی می گذارد نامطلوب است. به

چهره کنونی طالبان عمدتاً نتیجه اقدامات گذشته این گروه است ، اما آنچه که آنها سعی می کنند در گفتار و رفتار خود در طول این سالها نشان دهند چیزی است که با تصویری که آنها در افکار عمومی شکل داده اند مغایرت دارد.

اگرچه طالبان همچنان بر تأسیس “امارت اسلامی” اصرار دارد ، اما بارها بر لزوم تعامل ، گفتگو و مدارا با طرفهای داخلی و خارجی تأکید کرده و به دنبال افزایش “قدرت نرم” خود است.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان گفت ؛ ما هنوز مطمئن نیستیم که در آینده چه سیستمی بر افغانستان حکومت خواهد کرد ، اما هدف ما تقسیم قدرت بین گروه ها و تعامل مثبت با جهان است.

چنین اظهارات مقامات طالبان در هفته های اخیر چندین جلوه عملی داشته است ، مانند برخورد مسالمت آمیز با عناصر دولت و حتی مقامات سابق دولتی و کسانی که رسماً با آنها در جنگ هستند ، جدا از آنچه می گویند.

با این حال ، هنوز برای ارزیابی نهایی سیاست قطعی طالبان در زمینه تشکیل دولت های فراگیر و شیوه های جدید حکمرانی زود است و بنابراین حتی کشورهای غربی و ایالات متحده که با طالبان موافقتنامه امضا کرده اند ، تنها نشانه های به رسمیت شناخته شدن نیستند. این گروه خود را به عنوان سیستم حاکم در افغانستان نشان نمی دهد ، اما سیگنال متفاوتی نیز داده است.

در چنین شرایطی ، طالبان ، اگر بخواهند مورد قبول مردم و افکار عمومی جهان قرار گیرند ، چاره ای ندارند مگر در عمل نشان دهند که تصویر حکومت پنج ساله طالبان (2001-2006) باید فراموش شود و گروه قصد دارد با رویکرد و استانداردهای یکسان با پوست کندن جدی برخورد کند.

با این حال ، طالبان چاره ای ندارند بجز اجرای یک مدل حکومتی در یک کشور چند قومیتی-مذهبی ، جایی که همه این ظرفیت ها به درستی و بر اساس خواست مردم ، نحوه اداره آنها استفاده می شود. مشخص. اجرا شد.

به طور دقیق توصیف کنید ؛ اگر طالبان ادعا کند که کنترل کشور را با بیشترین استقبال و کمترین میزان جنگ و خونریزی در دست گرفته است ، اصلی ترین و مهمترین آزمون آن در آینده نشان دادن تغییر در گفتمان خود در عمل به منظور ایجاد باورهای جدید به مردم ، همسایگان و دیگر کشورها در ایجاد تغییر واقعی و پایدار در طالبان کمک کنید. “

انتهای پیام

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا