اسراییل و اشتباه تاکتیکی – دکترنامه

این قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیل است و به گفته دایره‌المعارف .dia Britannica، معتبرترین روزنامه اسرائیل است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده‌اند. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله در روزنامه هاآرتص، عملیات تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان مختل شد و تحویل سوخت در جایگاه ها متوقف شد. دلایل این حادثه که دردسرهای زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین دکترنامه که معمولا زودتر از دیگران اطلاع داشت، از احتمال حمله سایبری خبر داد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت و گوی تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین دکترنامه بار دیگر اولین خبرگزاریی شد که اخباری از آخرین مطالب روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل در ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری علیه ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری است که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ساخته شده است که در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. Yahoo News بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح “بازی های المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نبوده است، بلکه به آن حمله کرد تا زمان را متوقف کند و تلاش های دیپلماتیک را به نتیجه برساند. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری سرویس های امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ساخته شده است.

– زیرساخت مخابرات: در سال 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتی مبنی بر «حمله گسترده» به چندین زیرساخت ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حمله سایبری با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسانت» به صورت «چند تکه» انجام شده است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی در کانال 13 تلویزیون اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید علیه ایران” بوده است.

– تاسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حملات قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی انجام شد. روزنامه واشنگتن پست روز دوشنبه به نقل از یک مقام دولت آمریکا و یک «دولت خارجی» که نامش فاش نشد، گزارش داد که حملات سایبری اخیر به تأسیسات آبی و جاده‌ای بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالاً توسط اسرائیل انجام شده است.

البته ممکن است حملات قبلی اسرائیل به کشورمان به این موارد محدود نشود.

شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 27 تیرماه سال جاری اختلالی جهانی در سیستم های کامپیوتری شرکت راه آهن ایجاد شد که باعث شد فعالیت صدها قطار با تاخیر و یا حتی لغو و حتی ورودی و خروجی ها، مراکز خرید بلیط، حمل و نقل الکترونیکی و خدمات مسافری و… و سایت شرکت راه آهن آتش سوزی. دچار مشکل شدن. خبرگزاری آنلاین دکترنامه در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی از حرکت قطارهای ایرانی خبر از اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن داد که هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های راه آهن سراسر کشور به وجود آورده است. بر روی تابلوی اطلاعات تابلوی قطار پیام “تاخیر قطار به دلیل حمله سایبری” ظاهر می شود. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز می باشد.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش داده شد.

این شباهت یک نکته ظریف دارد. بررسی شرکت امنیت سایبری آمریکایی – اسرائیلی «چک پوینت» در رابطه با حملات چهار ماه پیش نشان داد که علت اختلال گسترده در سیستم های رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروه هکری به نام «ایندیرا» بوده است. . حمله اسرائیل کار گروه مظنون هکر نبود.

پس اندکی توجه در این اشتراک نکته مهمی را روشن می کند. : اسرائیل ادعا کرده است که حمله اخیر کار او بوده است، در حالی که متن پیام در حمله اخیر شباهت غیرقابل انکاری به متن پیام حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل با ادعای انجام حمله اخیر نمی تواند توجیه کند. شباهت این با ادعای غیر عمدی بودن. . این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ مسئولیت را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این حملات کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که مال او بوده است. به طور خاص، رویکرد این دو حمله تضعیف پلت فرم های خدمات عمومی بود و هیچ یک از آنها به اهداف نظامی نپرداخته بودند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند که ممکن است افکار عمومی جامعه در یک موقعیت خاص به انتقام در حضور دشمن، در مورد مسائلی که ماهیت نظامی ندارند، یا توجیه دشمن در رفتارهای تلافی جویانه، نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره شان بسنده کند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق از نبرد تقابلی ناامید شد و با کمک قدرت های بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داد، عده ای به تدریج فریاد «پاسخ موشکی» سر دادند. برای تلافی ممکن است انتظار می رود. اما شکی وجود نداشت که کشوری که در خصومت‌ها پیش قدم باشد، منفورتر از همیشه خواهد بود.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که به طور مستقیم با امنیت و آرامش همه مردم در ارتباط است، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل یا حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در مقیاس جهانی نیز در مورد فضای سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حملات سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران یک برنامه سایبری مستحکم دارد که می تواند یک مشکل ایجاد کند. در این بیانیه آمده است: «ایران حداقل می تواند برای مدت محدودی در برخی از زیرساخت های حیاتی آمریکا دخالت کند.» بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیش گیرانه نیست، بلکه نمی تواند حتی تلافی جویانه باشد و نوعی ابتکار عمل است. در تضعیف امنیت و آرامش مردم ایران.

مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکلات ناشی از تحریم همجنس گرایان یکسان دانست و در هر دو مورد نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تاثیر یکسانی در اعمال فشار دارد. روی سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات خود را با تصمیمات سیاسی مرتبط کنند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم دشمنی و انتقام ستیز هستند؟

مردم ایران در جنگ هشت ساله نشان دادند که در مقابل تهاجم به میهن خود ایستادگی می کنند و متحدتر می شوند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف یک دولت متخاصم قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند. این ادعا کاملاً در تضاد با پیام های دوستی است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند برای مردم ایران ارسال کند.

آب گل آلود و اینترنت ملی!

من همیشه تاکید می کنم که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (اینترنت جهانی بر روی مردم قطع می شود) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقلی که اطلاعات سازمان ها و نهادها و خدمات دولتی مستقل از اینترنت در آن ذخیره می شود) استفاده، به عنوان یک وزیر سابق فناوری اطلاعات، همین تفاوت را تایید کرده و اساساً به دومی دروغ گفته است. اما زمان حملات سایبری اخیر با زمان بروز مشکلات اینترنت در کشورمان نیز نکته مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس قفل شده است که اکنون در مرحله آزمایش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی این طرح را با حساسیت دنبال می کند و اگر برخلاف وعده مسئولان، دسترسی مردم به اینترنت عمداً ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی دارد از جمله آقای آقاتهرانی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این پروژه نیز تنوع آنها را تصدیق کرده است.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است برخی در زیر سایه طرح شبکه ملی اطلاعات در شبکه ملی اینترنت جستجو کنند، از جمله این احتمال را تقویت می‌کند که موافقان این محدودیت‌های استفاده سایبری هستند. حملات به عنوان دلیلی بر ضرورت، جدای از حمله مستقیم به امنیت و آرامش جامعه، قطعاً در از بین بردن مقاومت در برابر محدودیت ها مؤثر نیست.

1717