در صورتی که مشکوک به آبله میمونی شدیم چکار کنیم؟

به گزارش دکترنامه، دکتر. بهزاد امیری درباره شیوع احتمالی آبله میمون و نگرانی های خود در این زمینه در جامعه گفت: آبله میمون یک بیماری ویروسی از خانواده آبله و خانواده ویروس آبله، واکسن ها و آبله است.

وی ادامه داد: اولین مورد شناخته شده ویروس آبله در سال 1958 در بین میمون هایی که برای تحقیق نگهداری می شدند مشاهده شد. اما اولین مورد بیماری انسانی در سال 1970 در آفریقا در یک کودک شناسایی شد. آبله میمون بومی آفریقای مرکزی و غربی و مناطق تحت پوشش جنگل های بارانی استوایی است، زیرا مخزن ویروسی شامل چندین جونده غیر از میمون ها می شود، اگرچه مخزن ویروسی دقیقی شناسایی نشده است. اما به دلیل تماس انسان با حیوانات در منطقه، این بیماری به انسان سرایت کرده است.

دوره نهفتگی ویروس آبله میمون 5 تا 21 روز است

دکتر. امیری با بیان اینکه علائم ویروس آبله میمون به دو صورت وجود دارد، گفت: آبله میمون علائم فاز اولیه و ثانویه دارد. هنگامی که ویروس وارد بدن می شود، ممکن است یک تا دو هفته بدون علامت باشد، گاهی اوقات 5 تا 21 روز بدون علامت باشد. اما زمانی که دوره نهفتگی به پایان می رسد، با علائم عمومی مانند تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کاهش انرژی، کمردرد و تورم غدد لنفاوی شروع می شود.

علائم اولیه آبله میمون

رئیس مرکز کنترل بیماری های عفونی انسان و دام ادامه داد: عفونت ویروس آبله میمون با علائم عمومی مانند تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمردرد و تورم غدد لنفاوی آغاز می شود.

آبله میمون در طول دوره نهفتگی به افراد دیگر منتقل نمی شود. انتقال ویروس آبله با گسترش علائم شروع می شود و به دنبال آن اثر پوستی تاول مانندی ایجاد می شود که در ابتدا صاف می شود اما به آرامی بیرون زده و آبکی می شود. آویزان می شوند و در آنها تغییر رنگ می دهند، سپس پوسته می شوند و سپس ناپدید می شوند.

دکتر امیری گفت: معمولاً از لحظه ای که علائم بالینی آبله میمون در فرد ایجاد می شود تا زمانی که تاول ها به طور کامل از بین بروند و بهبود پیدا کنند، فرد می تواند ناقل بیماری شود و در صورت تماس نزدیک با فرد سالم. او می تواند بیماری را منتقل کند.”

شایع ترین علت ویروس آبله

رئیس اداره بیماری های انسان و دام مرکز مدیریت بیماری های واگیر گفت: شایع ترین راه انتقال آبله میمون از طریق تماس نزدیک از جمله تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطرات از طریق استنشاق، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده از دیگر راه های ابتلا به آبله میمون است.

وی تاکید کرد: گاهی اوقات اگر فرد سالم با لباس، ملحفه و ظروف آلوده به ویروس آبله برخورد کند، فرد به این ویروس مبتلا می شود. یکی دیگر از راه های انتقال، انتقال بیماری از مادر به جنین است، به طوری که در هنگام زایمان به دلیل تماس پوستی، بیماری از مادر به جنین منتقل می شود.

به گزارش وزارت بهداشت، دکتر امیری ادامه داد: در برخی از کشورهای اروپایی اخیرا مواردی از انتقال آبله میمون از طریق رابطه جنسی مردان مشاهده شده است اما در عین حال این ویروس ویروسی نیست که از طریق رابطه جنسی قابل انتقال باشد. زیرا در مایع منی و واژن وجود دارد و بیشتر از طریق تماس پوستی منتقل می شود.

وی با اشاره به درصد مرگ و میر ناشی از آبله میمون گفت: درصد مرگ و میر بسیار پایین و بین 3 تا 6 درصد است و در بیمارانی که یا کودک هستند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند و بیماری زمینه ای دارند مشاهده شده است.

دکتر در پاسخ به این سوال که چگونه آبله میمون از حیوانات به انسان سرایت می کند. امیری گفت: زمانی که انسان با حیوانات مبتلا تماس فیزیکی پیدا می کند، بیماری منتقل می شود و حیوان میزبان ویروس از جمله جوندگانی مانند موش و نخستی ها یعنی میمون ها است. عدد اول) است.

رئیس اداره بیماری های عفونی انسان و دام وزارت بهداشت تاکید کرد: افرادی که در گذشته واکسن آبله زده اند نسبت به این بیماری مصونیت نسبتا قابل توجهی دارند چرا که مصونیت در بدن آنها و افرادی که دارند باقی می ماند. واکسینه نشده اند و بیشتر مستعد بیماری هستند.

آبله مرغان در برابر آبله میمون محافظت نمی کند

وی در پاسخ به این سوال که آیا افرادی که در گذشته به آبله مرغان مبتلا شده اند آیا از مقابله با آبله مرغان ایمن و قابل پیشگیری هستند، گفت: “به هیچ وجه بین آبله مرغان و آبله مرغان واکنش متقاطع وجود ندارد زیرا دو ویروس از دو خانواده وجود دارد که کاملاً از هم جدا هستند. مواجهه با آبله مرغان در گذشته باعث ایجاد ایمنی در برابر آبله میمون نمی شود.

علائم بالینی آبله میمون شبیه آبله مرغان است

دکتر امیری ادامه داد: مهم ترین تشخیص افتراقی آبله میمون ها آبله مرغان است زیرا علائم بالینی آبله میمون مشابه آبله مرغان است بنابراین تاکنون تمامی موارد مشکوک به آبله مرغان در واقع به آبله مرغان مبتلا شده اند.

رئیس اداره بیماری های انسان و دام مرکز مدیریت بیماری های عفونی گفت: آبله میمون از دهه 1970 وجود داشته است، اما به دلیل ظهور مجدد آن در چندین کشور اروپایی. پیش از این، هر بیماری شناسایی شده یک پیوند اپیدمیولوژیک بین بیمار جدید و منشاء آن در کشورهای آفریقایی داشت. یعنی یک بیمار جدید به کشورهای آفریقایی سفر کرده است یا مسافری از کشورهای آفریقایی با اروپایی ها تماس پیدا کرده است یا حیوان مبتلا به این بیماری از آفریقا وارد اروپا شده و با انسان ها در تماس است.

وی خاطرنشان کرد: در مورد شیوع اخیر مشاهده شده در کشورهای اروپایی و آمریکایی چنین ارتباطی وجود نداشت و اگر هم وجود داشت شناسایی نمی شد بنابراین به نظر می رسد الگوی انتقال تغییر کرده است. این امر به ویژه زمانی اتفاق می افتد که اکثر آنها توسط مراکزی که مراقبت های بهداشتی برای همجنس گرایان ارائه می دهند شناسایی می شوند و بعداً متوجه می شوند که این بیماری در جمعیت قابل توجهی از همجنس گرایان شناسایی شده است.

اگر مشکوک به آبله میمون هستید چه باید کرد؟

دکتر امیری با طرح این سوال که اگر به آبله میمون مشکوک شدیم چه کنیم؟ او گفت: «اولین چیزی که باید در نظر بگیریم این است که جای نگرانی وجود ندارد. فردی که علائم دارد باید به مرکز بهداشت مراجعه کند. همکاران ما در این کلینیک های دولتی در مورد نحوه نمونه گیری از این افراد و محل اعزام آنها آموزش دیده اند.

رئیس گروه بیماری‌های عفونی انسان و دام مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر ابراز امیدواری کرد: خوشبختانه با هماهنگی بین آزمایشگاه‌های انستیتو پاستور و قطب‌های دانشگاهی در سراسر کشور، امکان انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی این بیماری در سراسر کشور فراهم شود. کشور.”

روش تست آبله میمون

وی با بیان اینکه آزمایش آبله میمون به روش های مختلفی در کشور انجام شد، گفت: افرادی که اثر پوستی را ندیده بودند مانند مبتلایان به ویروس کرونا، آزمایش گلو و بینی می شوند. اما در بیمارانی که اثر پوستی آنها ناشی از مایع داخل تورم و حتی پوسته خشک است، نمونه های لازم گرفته و آزمایش می شود.

دکتر در پاسخ به این سوال که آیا واکسنی برای آبله میمون ساخته شده است یا خیر. امیری گفت: واکسن های متعددی برای درمان آبله ساخته شده که بیشتر آنها قابل پیشگیری هستند. اما نیازی به تزریق واکسن نیست زیرا طبق گفته سازمان بهداشت جهانی الگوی انتقال با کرونا متفاوت است و به طور کلی نیازی به واکسیناسیون نیست.

واکسیناسیون عمومی برای آبله میمون لازم نیست

رئیس اداره بیماری های عفونی انسان و دام مرکز مدیریت بیماری های واگیر تاکید کرد: در حال حاضر هیچ موردی از بیماری آبله میمون در کشور شناسایی نشده است، نیازی به واکسیناسیون عمومی نیست، اما در صورت مشاهده آلودگی و افزایش تعداد آن. توصیه می شود واکسیناسیون برای گروه های خاص و جمعیت محدود برنامه ریزی شود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا درمانی برای ویروس آبله وجود دارد، گفت: درمان خاصی برای این ویروس وجود ندارد. استفاده خواهد شد.

نکاتی برای جلوگیری از آبله میمون

دکتر امیری در مورد پروتکل های بهداشتی که افراد برای جلوگیری از ابتلا به آبله میمون باید رعایت کنند، توضیح داد: اولین توصیه ما این است که مردم از سفر به برخی از کشورهای مرکز و غرب آفریقا خودداری کنند و در صورت نیاز به سفر با آنها تماس بگیرند. «افرادی که مشکوک به این بیماری هستند نباید در معرض غذاهایی قرار گیرند که کاملاً پخته نشده است.

رئیس اداره بیماری های عفونی انسان و دام وزارت بهداشت ادامه داد: افراد برای پیشگیری از ابتلا به آبله میمون باید از رفتارهای پرخطر جنسی که آنها را مستعد ابتلا به بیماری می کند و در صورت تشخیص ابتلا به این بیماری اجتناب کنند. در اتاق ایزوله و ارتباط با آن به حداقل می رسد. همچنین باید در حضور بیماران از دستکش و ماسک معمولی استفاده کرده و سپس دستان خود را ضدعفونی کنند. از تماس با ترشحات، مایعات، سطوح یا تجهیزات، ملحفه و لباس بیمار خودداری شود و این وسایل باید با دستکش جمع آوری و با مواد بهداشتی و حرارت ضدعفونی شود.

ماسک در پیشگیری از آبله میمون موثر است

به گفته دکتر امیری، مردم همچنان برای پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا از ماسک استفاده می کنند. زیرا استفاده از ماسک برای جلوگیری از آبله میمون کافی است.

انتهای پیام/