حیواناتی که تغییرات اقلیمی را تحمل می‌کنند

با افزایش میانگین دمای جهانی، آب و هوای شدید، خشکسالی های طولانی مدت و بارندگی شدید نیز در دهه های آینده افزایش یافته و بدتر خواهد شد. چگونه اکوسیستم های سیاره زمین به این تغییرات پاسخ خواهند داد؟

جان جکسون زیست شناس دانشگاه آکسفورد به همراه همکارانش کریستی لو کور از دانشگاه اسلو و اوون جونز از “دانشگاه جنوب دانمارک” (SDU)، مطالعه جدیدی را انجام داده اند. جکسون گفت: این سوال بزرگ و پیشینه تحقیق ماست.

الگوی شفاف

در این پروژه، محققان داده های نوسانات جمعیت 157 گونه پستاندار از سراسر جهان را تجزیه و تحلیل کردند و آن را با داده های آب و هوایی و داده های سایر حیوانات مقایسه کردند. داده های هر گونه برای 10 سال یا بیشتر است.

تجزیه و تحلیل آنها اطلاعاتی را در مورد چگونگی مقابله گونه های جانوری در زمان وقوع افراط در آب و هوا ارائه می دهد. آیا تعداد آنها در حال افزایش است یا کاهش؟ آیا آنها فرزندان بیشتری دارند یا فرزندان کمتری دارند؟

جونز گفت: «ما می توانیم یک الگوی واضح ببینیم. این الگو نشان می دهد که حیواناتی که برای مدت طولانی زندگی می کنند و فرزندان کمی دارند، نسبت به حیواناتی که برای مدت کوتاهی زندگی می کنند و فرزندان زیادی دارند، کمتر مستعد ابتلا هستند. به عنوان مثال می توان به لاماها، خفاش ها و فیل ها با عمر طولانی در مقابل موش ها، موش ها و جانوران کیسه دار کمیاب مانند کانگورو دم برس اشاره کرد.

حیواناتی که کمتر تحت تاثیر آب و هوای بد قرار می گیرند.

• فیل آفریقایی
• ببر سیبری
• شامپانزه
• خفاش نعل اسبی بزرگ
• طولانی
• شترمرغ
• کرگدن سفید
• خرس گریزلی
• بوفالو آمریکایی
• سنگی
• خفاش بالدار بلند

حیواناتی که بیشتر تحت تاثیر آب و هوای بد قرار می گیرند.

• ملخ
• موش علف زیتون
• موش دم چاق برازنده
• لمینگ های کانادایی
• موش گوش کوچک
• روباه قطبی
• قاقوم
• حشره خواران رایج
• کانگورو دم برس
• سنجاب زمینی قطب شمال

حیوانات بزرگ و با طول عمر بهتر می توانند با شرایطی مانند خشکسالی طولانی مدت کنار بیایند. توانایی آنها برای زنده ماندن، تولید مثل و پرورش فرزندان به اندازه حیوانات کوچک و کوتاه مدت تحت تأثیر قرار نمی گیرد. به عنوان مثال، آنها می توانند انرژی خود را روی یک کودک سرمایه گذاری کنند یا فقط منتظر زمان های بهتری باشند که همه چیز چالش برانگیز می شود.

از سوی دیگر، موش ها در کوتاه مدت تغییرات جمعیتی شدیدتری دارند. به عنوان مثال، اگر خشکسالی طولانی مدت وجود داشته باشد، بیشتر غذای آنها مانند حشرات، گل ها و میوه ها ممکن است سریعتر ناپدید شوند و این حیوانات به دلیل ذخایر محدود چربی ممکن است از گرسنگی بمیرند.

جمعیت این پستانداران کوچک در صورت بهبود شرایط می تواند رشد کند زیرا بر خلاف پستانداران بزرگ، آنها می توانند فرزندان زیادی تولید کنند.

جکسون گفت این پستانداران کوچک به سرعت به آب و هوای بد واکنش نشان می دهند. بنابراین، آسیب پذیری آنها در برابر آب و هوای بد را نباید با خطر انقراض یکی دانست.

جکسون خاطرنشان کرد که توانایی گونه های جانوری برای مقاومت در برابر تغییرات آب و هوایی نباید در ارزیابی آسیب پذیری گونه ها در برابر انقراض به تنهایی در نظر گرفته شود. وی افزود: تخریب زیستگاه، شکار غیرمجاز، آلودگی و گونه های مهاجم از عواملی است که بسیاری از گونه های جانوری را تهدید می کند. در بسیاری از موارد، تأثیر آن حتی بیشتر از تغییرات آب و هوایی است.

این تحقیق نه تنها بینشی در مورد چگونگی واکنش این 157 گونه پستاندار خاص به تغییرات آب و هوایی ارائه می‌کند، بلکه می‌تواند به درک بهتر چگونگی واکنش حیوانات سیاره به تغییرات آب و هوایی مداوم کمک کند.

جونز گفت: “ما انتظار داریم تغییرات آب و هوایی در آینده شرایط جوی شدیدتری را به همراه داشته باشد.” حیوانات باید طبق معمول با این هوای بد کنار بیایند. بنابراین، تجزیه و تحلیل ما می تواند به پیش بینی چگونگی واکنش گونه های مختلف جانوری به تغییرات آب و هوایی آینده بر اساس ویژگی های کلی آنها کمک کند. حتی اگر اطلاعات محدودی در مورد جمعیت آنها داشته باشیم.

به عنوان مثال می توان به کانگورو دم برس اشاره کرد که یک کیسه دار نادر استرالیایی است. زیست شناسان چیز زیادی در مورد این گونه نمی دانند، اما از آنجایی که این گونه زندگی می کند مانند زندگی موش، یعنی کوچک، کوتاه مدت و به سرعت تولید مثل می کند، قابل پیش بینی است که به روشی مشابه موش، با آب و هوا سازگار می شود و واکنش بدی نشان می دهد.

جکسون توضیح می دهد: “به طور مشابه، گونه های بسیاری از حیوانات وجود دارد که ما چیز زیادی درباره آنها نمی دانیم، اما می توانیم پیش بینی کنیم که آنها چه واکنشی نشان خواهند داد.”

بنابراین، محققان امیدوارند که توانایی گونه‌های مختلف جانوری برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی با استراتژی‌های زندگی آنها مرتبط باشد و این می‌تواند به پیش‌بینی تغییرات اکولوژیکی کمک کند.

از آنجا که مناسب زیستگاه به دلیل تغییرات آب و هوایی تغییر می کند، گونه ها ممکن است مجبور شوند به مناطق جدید نقل مکان کنند زیرا مناطق قدیمی غیرقابل سکونت هستند. این تغییرات به استراتژی های زندگی گونه ها بستگی دارد و می تواند تأثیر عمده ای بر عملکرد اکوسیستم داشته باشد.

این تحقیق در مجله “eLife” منتشر شده است.

46