تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای نزدیک به 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

هنگامی که کودکان 12 ساله بودند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

بعداً مشخص شد که پسران و دخترانی که در دوران کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار گرفته اند، در آینده بیشتر احتمال دارد که “پریشانی عاطفی فزاینده” را تجربه کنند.

دکتر. لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله، توضیح می دهد: “آنها همچنین در پایان کلاس ششم با کاهش در تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی روبرو هستند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذار به دبیرستان مرحله مهمی از رشد آنها در نوجوانی است و احساس غم و اندوه و اضطراب و خطر از نظر تحصیلی شرایط آنها را پیچیده تر می کند.

تا به امروز، مشخص نیست که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر. پاگانی گفت: شناسایی عوامل اصلی قابل تعدیل موثر بر سلامت آینده کودک از اهداف مهم برنامه های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی عناصر مهم در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

برای مطالعه خود که این هفته در مجله توسعه و رفتار کودکان منتشر شد، تیم تحقیقاتی شروع به ارزیابی اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی بر رشد طبیعی کردند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس در سن 12 سالگی، کودکان و معلمان پیشرفت روانی و تحصیلی و همچنین انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا رابطه معناداری بین مشکلات کلاس درس و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش‌دبستانی با آن مواجه بودند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی می کنند تأثیرات و سوگیری های از قبل موجود را که ممکن است بر این جنبه از زندگی کودکان نیز تأثیر بگذارد، حذف کنند.

در نهایت، مشخص شد که تماشای تصاویر خشونت آمیز برای سال ها قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطر آسیب روانی اجتماعی و تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط است.

برای دختران، ارتباط با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش درگیری کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی در 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، تماشای محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین کاهش تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی را مورد بررسی قرار دادند.

دکتر. پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند واقعی می دانند. آنها به ویژه در معرض نمایش طنز قهرمانان و تبهکارانی هستند که از خشونت به عنوان راهی موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند.

وی می افزاید: مواجهه مکرر با سکانس های اکشن پرسرعت و ترشح آدرنالین و جلوه های ویژه هیجان انگیز می تواند باورها، نگرش ها و تصوراتی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری مهارت های اجتماعی مهم می تواند سازگاری در مدرسه را دشوار کند.

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشونت‌آمیز که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می‌شود، مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، می‌تواند باعث ترس و استرس شود. همچنین باعث می شود این کودکان جامعه را به عنوان چیزی خطرناک درک کنند. و ترسناک است و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های اجتماعی مبهم شود.

وی افزود: در سال های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه روی صفحه نمایش قرار گیرند، ممکن است این رفتار را طبیعی بدانند.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آنها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی مهمی را توسعه دهند که بعداً برای آنها مفید خواهد بود و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محقق امیدوار است که پزشکان اطفال، والدین و مردم به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان