عمومی

کاری که ایونت‌های پوشاک با کالای حجاب کرده‌اند!

هرچند نام «ایونت‌های مد و لباس» یک عنوان کلی برای فروش انواع پوشاک است، اما بررسی چند ایونت مختلف نشان می‌دهد این رویداد به سمت جلب رضایت گروه خاصی از افراد حرکت کرده است؛ کسانی که گاهی بدون در نظر گرفتن قیمت کالای عرضه‌شده به دنبال یک خرید لاکچری هستند!

به گزارش دکترنامه، طی دو گزارش از پرونده «ایونت‌های پوشاک زنانه» به معرفی بخش مجلل این پدیده که معمولا در هتل‌ها برگزار می‌شود و نقش اینفلوئنسرها در تبلیغات و ذائقه‌سازی آن‌ها پرداختیم؛ مراسم‌هایی که به واسطه برگزاری در مکانی مجلل، معمولا به مکانی برای خرید کالاهای گران‌قیمت تبدیل شده است. از آنجا که بسیاری از این ایونت‌ها به عرضه کالای حجاب اختصاص پیدا کرده‌اند، برخی معتقدند عدم ساماندهی این شرایط، می‌تواند باعث ایجاد فاصله زیاد قیمتی و لوکس شدن کالای حجاب می‌شود.

در ادامه، به چرایی اقبال از کالای حجاب مجلل در این مراسم‌ها می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید:

بلبشویی به نام «ایونت پوشاک»

درآمد ۳۰۰ میلیونی اینفلوئنسرها و ذائقه‌سازی با ایونت‌های پوشاک

با افزایش شمار کاربرانِ اینستاگرام، پدیده‌ای به نام اینفلوئنسری به وجود آمد؛ افرادی که در صفحه مجازی خود مُبلغِ انواع مختلفی از سبک زندگی هستند. کسانی که کمتر پیش می‌آید یک زندگی ساده را در معرض نمایش بگذارند و معمولا زندگی آنها پر از زرق و برق، تجملات و یا انجام کارهایی است که در زندگی روزمره افراد عادی وجود ندارد. از این رو عده‌ای از سر اقناع حس کنجکاوی و عده دیگری با نگاه حسرت این افراد را دنبال می‌کنند. 

«حجاب استایل‌» چه می‌گوید و چه می‌خواهد؟

گروه سومی هم وجود دارند که از توانایی مالی خوبی برخوردارند و دیدن زندگی لاکچری یک اینفلوئنسر از دریچه صفحه چند اینچی تلفن همراه نه تنها باعث حسرت آنها نمی‌شود بلکه ایده‌های جدیدی برای تغییر سبک زندگی به آنها می‌دهد و دقیقا در این نقطه است که ذائقه افراد به سمت لاکچری شدن تغییر می‌کند؛ تغییری که به نظر می‌رسد طی سالیان اخیر باعث ایجاد پدیده‌ای به نام «حجاب‌ استایل‌» شده است.  

در جست‌وجوی تنوع در اینستاگرام

تا پیش از شکل‌گیری چنین فضایی، خانم‌های محجبه انتخاب کمتری برای ایجاد تنوع در پوشش خود داشتند. هرچند که از اواسط دهه 80 با رونق تولید انواع چادرهای مشکی جدید مانند چادر ملی، چادر دانشجویی، چادر شال‌دار و… و بعدتر به واسطه پوشیدن چادرِ رنگی توسط برخی مجریان تلویزیون،‌ دست زنان برای ایجاد تغییر در ظاهر خود بازتر شد، اما علاقه جوان‌تر به پیش‌رفتن با مدِ روز، عملا دیگر نمی‌توانست آن‌ها را با طرح‌های قدیمی اقناع کند؛ این تغییرات سریع همزمان با رونق استفاده از اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی رخ می‌داد. 

کاری که ایونت‌های پوشاک با کالای حجاب کرده‌اند!
عکس از صفحه یکی از آنلاین‌شاپ‌های فروش چادر
کاری که ایونت‌های پوشاک با کالای حجاب کرده‌اند!
عکس و زیرنویس از صفحه یکی از آنلاین‌شاپ‌های فروش چادر

باحجاب اما متفاوت

فضای مجازی به مرور توانست واژه‌ «کالای حجاب» را وارد بازار عرضه محصولات مرتبط با بانوان کند؛ چرا که پیش از آن، کمتر محصولی به جز چادر، مقنعه و امثال آن، در فروشگاه‌های مرتبط دیده می‌شد. کم‌کم ظهور و بروز اینفلوئنسرها و استفاده آن‌ها از کالاهای حجابِ متفاوت و جدید باعث شد که طیف جوان‌تر و محجبه با افرادی گروهی مواجه شوند که از نظر ظاهری حجاب را رعایت می‌کردند، اما شبیه آنها نبودند.

بر همین اساس، بازار عرضه کالاهای حجاب روز به روز بزرگتر شد و در کنار آن نیز، تعداد مخاطبان اینفلوئنسرها که استفاده از کالای حجاب (روسری، شال، توربان، چادر، ساق دست، عبا و…) برای آن‌ها به شکلی از درآمدزایی تبدیل شده بود،‌ گسترش پیدا کرد و به مرور «حجاب استایل»‌ها شکل گرفتند که به نوعی به رسانه تبلیغ کالاها و ایونت‌های مجلل مد و لباس تبدیل شدند.

قیمت مهم نیست، فقط لاکچری باشد!

هرچند که در یک ایونت پوشاک، انواع مختلفی از لباس عرضه می‌شود، اما اگر به یکی از ایونت‌هایی که در هتل‌ها برگزار می‌شود، بروید در همان بدو ورود مشخص می‌شود که عمده اجناس با هدفِ گروه خاصی از مشتریان عرضه شده است؛ کسانی که با تغییر ذائقه، حالا به دنبال عبای اماراتی با نگین‌های دست‌دوزی شده و یا پیراهن‌هایی با قیمت‌های میلیونی، روسری‌های ساتنِ چندصد هزارتومانی و حتی مُهر، تسبیح و صلوات‌شمارهای پر زرق و برق هستند و برایشان اهمیتی ندارد مهری که می‌خواهند روی آن سجده کنند را به قیمت ۳۷۰ هزار تومان خریده باشند!

کاری که ایونت‌های پوشاک با کالای حجاب کرده‌اند!
آنلاین و صلوات‌شمار پرزرق و برق در یکی از ایونت‌های شمال شهر تهران

خاص بودن با خرید از ایونت‌ها

در این شرایط بعید است که افرادی از طبقه متوسط جامعه به این ایونت‌ها مراجعه کنند و یا حتی در صورت مراجعه، عملا دستِ خالی از آن خارج می‌شوند. او یا نمی‌تواند یا نمی‌خواهد قیمتِ گزافی بابت کالایی پرداخت کند که می‌تواند مشابه آن را با قیمت بسیار ارزان‌تر بخرد. در واقع کالاهای عرضه شده در یک ایونت، نایاب نیستند و با کمی جست‌وجو در سایر نقاط شهر با قیمت کمتر پیدا می‌شوند.

به نظر می‌رسد این مراسم‌ها برای گروهی از افراد، به محلی تبدیل شده است که خرید کردن از آن را حتی به قیمتِ پرداخت هزینه بیشتر پذیرفته‌اند، زیرا از یک سو به پاتوقی برای یک طبقه خاص از جامعه تبدیل شده است و از سوی دیگر حس «خاص بودن» را به خریدار القا می‌کند؛ چون از یک هتل در شمالی‌ترین نقطه شهر خرید کرده‌اند.

بر این اساس قیمت‌گذاری بر کالاها در یک ایونت، نظارت بر نحوه فروش و… موضوعات مهمی است که با توجه به مشاهدات میدانی خبرنگار دکترنامه به نظر می‌رسد کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ موضوعی که دکترنامه در گزارش‌های بعدی به آن می‌پردازد.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا