ابر اتفاق شگفت انگیز فضایی که بزودی رخ می دهد: برخورد دو سیاه چاله!

ستاره شناسان بر این باورند که ما ممکن است در آستانه یکی از خارق العاده ترین رویدادها در نجوم مدرن باشیم. نوسانات در خوانش نور از مرکز کهکشان SDSS J1430+2303 نشان می دهد که یک جفت سیاهچاله بسیار پرجرم با جرم ترکیبی حدود 200 میلیون برابر خورشید در حال حرکت به سمت یکدیگر برای یک رویداد برخورد عظیم هستند.

تماشای زنده برخورد نجومی عظیم

اگر دانشمندان داده ها را به درستی تفسیر کنند، این رویارویی می تواند در کنار اولین تصویر از یک سیاهچاله که توسط تلسکوپ افق رویداد (EHT) گرفته شده است، به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای نجومی مدرن در تاریخ رتبه بندی شود.

در این مورد، ستاره شناسان بر این باورند که داده های آنها نشان می دهد که دو ابر سیاهچاله در سه سال آینده با هم ادغام خواهند شد. گفتنی است 3 سال در مقیاس زمانی نجومی تقریبا معادل یک دقیقه است.

با این حال، دانشمندان اذعان دارند که مشاهدات بیشتری برای کمک به تعیین اینکه آیا دو ابر سیاهچاله در قلب کهکشان SDSS J1429+2303 در آستانه برخورد هستند یا خیر، مورد نیاز است. یافته های آنها در مجله Astronomy & Astrophysics پذیرفته شده است و در سرور پیش چاپ ArXiv موجود است.

اولین برخورد سیاهچاله ها در سال 2015 به دلیل امواج گرانشی که این رویداد در فضا-زمان ساطع کرد، شناسایی شد. با این حال، این برخورد و همچنین مشاهدات آینده آن، همه پس از تخلیه گرانشی که سال‌ها پس از این رویداد رخ داد، شناسایی شدند. این بدان معناست که این برخورد احتمالی در مرکز کهکشان SDSS J1430+2303 می تواند اولین باری باشد که ستاره شناسان می توانند چنین رویدادی را مشاهده کنند.

مشاهده برخورد فوق العاده سیاهچاله در زمان واقعی

یک هشدار مهم در مورد این رویداد کیهانی وجود دارد. سیاهچاله های پرجرم امواج گرانشی در محدوده ای تولید می کنند که برای آشکارسازهای امواج گرانشی فعلی ما بسیار ضعیف است. تقریباً تمام ادغام‌های سیاه‌چاله‌ها تاکنون توسط رصدخانه‌های امواج گرانشی LIGO و Virgo شناسایی شده‌اند که هر دو قادر به تشخیص امواج در فرکانس‌های ایجاد شده توسط سیاه‌چاله‌های دوتایی هستند.

با این حال، ستاره شناسان بر این باورند که این رویداد همچنان انفجارهای عظیمی از نور را در سراسر طیف منتشر می کند که می توانند با استفاده از رصدخانه های دیگر ثبت کنند. اگر این رویداد رخ دهد، زمان‌بندی می‌تواند به جامعه علمی کمک کند تا در مورد تکامل ابرسیاهچاله‌ها اطلاعات زیادی کسب کند.

سیاهچاله های دوتایی دو سیاهچاله هستند که در مدارهای نزدیک به دور یکدیگر می چرخند. اگرچه اینها فقط مفاهیم نظری هستند، اما از نظر اخترفیزیکی مهم هستند، زیرا اگر وجود داشته باشند، منبع قوی ترین امواج گرانشی در جهان خواهند بود. هنگامی که این سیاهچاله ها به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک می شوند، ادغام می شوند.

ما به طور کامل نمی دانیم که چگونه سیاهچاله های کلان جرم به این اندازه رشد می کنند، اگرچه نشانه هایی وجود دارد که ممکن است به دلیل ادغام سیاهچاله های دوتایی شکل گرفته باشند.

از آنجایی که کهکشان SDSS J1429+2303 ممکن است میزبان یک برخورد ابر سیاهچاله باشد، ستاره شناسان رصدخانه خود را بر روی این منطقه از فضا متمرکز خواهند کرد تا داده های قبل و بعد از رویداد و پیامدهای آن و همچنین مکانیسم های درگیر از نزدیک را بررسی کنند. فهمیدن.

در فیزیک، امواج گرانشی امواجی هستند که توسط یک میدان گرانشی ایجاد می‌شوند. وجود امواجی از این نوع به طور نظری توسط «آلبرت انیشتین» در سال 1916 از طریق نظریه نسبیت عام پیش بینی شد و صد سال بعد در سال 2016 به کمک رصدخانه امواج گرانشی «لیگو» به صورت تجربی مشاهده شد و در سال 2017 سه دانشمند، Rainer Weiss، Barry C. Brisch و Kip S. Thorne به طور مشترک جایزه نوبل فیزیک 2017 را برای کار خود در آشکارساز LIGO و مشاهدات امواج گرانشی دریافت کردند.

امواج گرانشی از نظر تئوری انرژی تابش گرانشی را منتقل می کنند. منابع امواج گرانشی قابل تشخیص شامل سیستم های ستاره ای دوتایی است که یکی از آنها کوتوله سفید، ستاره نوترونی یا سیاهچاله است. امواج گرانشی در واقع چین‌های کوچکی در تار و پود هستی هستند و مانند امواجی هستند که اقیانوس را می‌شکنند.

5858