نقش امنیت غذایی در پیشگیری از بیماری‌ها

مجید حسن قمی در مصاحبه با دکترنامه ، وی در تعریف امنیت غذایی اظهار داشت: امنیت غذایی طبق آخرین تعریف مورد توافق بین المللی به معنای دسترسی به مواد غذایی مناسب برای یک زندگی فعال و سالم در همه زمان ها است. بنابراین ، امنیت غذایی به میزان در دسترس بودن مواد غذایی ، دسترسی مطلوب به مواد غذایی در سطح خانوار و اطمینان از استفاده مناسب افراد بستگی دارد. بنابراین دانستن سبد غذایی مورد نظر و رعایت نکات می تواند در سطح سیاست گذاری و کلی کمک کند. به دلیل ظهور بیماری جدید Cuvid 19 ، مشکل عدم امنیت غذایی یکی از مواردی است که باید مورد توجه دولت ها و سیاستگذاران قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: ناامنی غذایی به عنوان دسترسی محدود یا محدود به غذای مناسب و غذای سالم یا توانایی محدود یا متغیر در دستیابی به غذای قابل قبول به روشی قابل قبول تعریف شده است. امنیت غذایی خانواده به طور گسترده ای برای اندازه گیری امنیت غذایی استفاده می شود. تا سال 2006 ، این مدل شامل سه گروه اصلی برای تعریف سطوح مختلف امنیت غذایی از جمله امنیت غذایی ، عدم امنیت غذایی بدون گرسنگی و عدم امنیت غذایی با گرسنگی بود. در تجدید نظر در سال 2006 ، امنیت غذایی به دو بخش تقسیم شد: امنیت غذایی و امنیت غذایی بالا ، و ناامنی غذایی بدون گرسنگی جایگزین امنیت غذایی پایین شد و ناامنی غذایی با گرسنگی با امنیت غذایی بسیار پایین جایگزین شد.

قمی تصریح کرد: تحقیقات نشان داده است بین عدم امنیت غذایی و بروز برخی بیماری ها مانند دیابت نوع 2 ارتباط وجود دارد که می تواند با عوامل مختلفی مرتبط باشد که یکی از این موارد الگوهای غذایی است. رژیم های غذایی مانند کربوهیدرات های پر چرب و فرآوری شده مانند شکر ، شکر و شیرینی و مقادیر کم میوه ، سبزیجات و غلات سبوس دار ، ماهی و مرغ (طیور) تأثیر مثبتی در ایجاد دیابت نوع 2 (جدا از چاقی) دارند.

وی گفت: “خانوارهای ناایمن احتمالاً غذاهای کم ارزش مانند دانه های تصفیه شده ، شکر یا چربی اضافه شده را خریداری می کنند که از نظر ارزش غذایی کم اما دارای کالری بالایی هستند.” این الگوی مصرف می تواند باعث کاهش مصرف غذاهای گرانتر اما سالم مانند گوشت بدون چربی ، ماهی ، سبزیجات تازه و میوه شود. مطالعات موجود بر کیفیت پایین رژیم غذایی افراد مبتلا به عدم امنیت غذایی تأکید دارد. عدم امنیت غذایی بسیار کم با مصرف کم سبزیجات ، میوه و گوشت همراه است.

وی با اشاره به اینکه عدم امنیت غذایی می تواند به صورت غیرمستقیم از طریق سایر عوامل مرتبط با سبک زندگی اتفاق بیفتد ، گفت: سیگار کشیدن ، مصرف الکل و فعالیت بدنی می تواند باعث دیابت نوع 2 شود.برای مثال زنان با عدم امنیت غذایی بیشتر از زنان بی خطر سیگار می کشند خوردن این احتمال کمتر با الکل و فعالیت بدنی سنگین رخ می دهد.

وی با تأکید بر اینکه عوامل مرتبط با عدم امنیت غذایی می تواند شامل جنسیت ، سن ، وزن ، قد ، اندازه خانواده و غیره باشد ، ادامه داد: تحقیقات انجام شده است که در آن رابطه بین جنسیت و امنیت غذایی سنجیده شده است. آنها به فقدان رابطه آماری معنی داری بین جنسیت و امنیت غذایی اشاره می کنند. با توجه به سن ، باید گفت که نتایج مطالعات موجود در رابطه بین امنیت غذایی و سن متفاوت است. نتایج چندین مطالعه رابطه آماری معنی داری بین ایمنی مواد غذایی و سن نشان داده است. برخی دیگر پیوندی بین ایمنی مواد غذایی و سن دارند.

نایب رئیس انجمن تغذیه ایران افزود: در بسیاری از مطالعات موجود ، ارتباطی بین اضافه وزن و امنیت غذایی به ویژه در کودکان و نوجوانان وجود ندارد. مطالعات متعددی نشان داده است که شیوع کمتری در کودکان دارای ناامنی غذایی در مقایسه با سایر کودکان وجود دارد ، اما در بین بزرگسالان ، شیوع چاقی در افراد دارای عدم امنیت غذایی بیشتر از افراد دارای امنیت غذایی است. عدم امنیت غذایی خانواده یا کودک مستقیماً مربوط به اضافه وزن و چاقی کودکان است. مطالعات نشان می دهد شیوع چاقی بیشتر در زنانی که در امنیت کامل غذایی در مقایسه با زنان در شرایط کم امنیت غذایی (ناامنی غذایی بدون گرسنگی) یا امنیت غذایی بسیار پایین (عدم امنیت غذایی با گرسنگی) وجود دارد. در بین مردان شیوع چاقی در افرادی که امنیت غذایی بالایی دارند نسبت به افرادی که امنیت غذایی کم دارند بیشتر است. چندین مطالعه دیگر ، عدم امنیت رژیم غذایی را در زنان با اضافه وزن انجام داده است ، اما هیچ ارتباطی از نظر آماری معنی داری در مردان مشاهده نشده است.

وی در مورد اثرات نژاد بر بروز یا عدم وجود ناامنی غذایی اظهار داشت: از نظر نژادهایی که مورد بررسی قرار گرفت اظهار داشت که عدم امنیت غذایی همراه با گرسنگی با افزایش خطر چاقی در آسیا ، سیاهان و اسپانیایی ها همراه است ؛ اما از نظر آماری همبستگی معنی داری مشاهده نشد. که در سفیدپوستان غیر اسپانیایی مشاهده شد.

وی گفت: “مطالعات متعددی ارتباطی بین قد کوتاه و یک مقیاس ناامنی غذایی را نشان داده اند و سایرین توانسته اند از نظر آماری معنی داری بین امنیت غذایی و قد کوتاه در کودکان مشاهده کنند.” آنها هنوز همچنین ، زنان و مردان ناامن نسبت به گروه ایمنی مواد غذایی ، تعداد خانوار و فرزندان بیشتری دارند. اما مطالعات دیگر تفاوت آماری معنی داری بین ایمنی مواد غذایی و تعداد کودکان نشان داده است.

قمی ادامه داد: “تحقیقات انجام شده برای تعیین عوامل اجتماعی ، اقتصادی و خوردن غذا در ارتباط با ناامنی غذایی در خانوارها و کودکان نشان داده است که ناامنی غذایی به طور معکوس متناسب با متوسط ​​درآمد و درآمد خانوار است.” به طور کلی ، بین وضعیت امنیت غذایی و وضعیت اقتصادی خانواده رابطه آماری معنی داری وجود دارد. علاوه بر رابطه با درآمد ، امنیت غذایی با رفاه نیز در ارتباط است.

این متخصص تغذیه گفت: “در مطالعه ای که به بررسی رابطه بین ایمنی مواد غذایی و مصرف ریز مغذی ها پرداخته شده ، نشان داده شده است که وضعیت رژیم غذایی با مقدار پروتئین مصرف شده توسط پروتئین حیوانی معکوس است.” مطالعات دیگر کاهش قابل توجهی در میزان انرژی مصرفی افراد دارای امنیت غذایی را در مقایسه با افراد دارای عدم امنیت غذایی نشان داده اند که از نظر آماری بعد از کنترل سایر متغیرها از نظر آماری ناچیز است. در این مطالعه ، وضعیت ایمنی مواد غذایی با مصرف کربوهیدرات ، پروتئین و اسید لینولئیک ارتباط معنی داری نداشت. یک مطالعه با هدف بررسی رابطه بین ایمنی مواد غذایی و مصرف روزانه مواد غذایی نشان داد که در خانواده های غذاهای سالم ، مصرف چربی به طور قابل توجهی بیشتر از خانواده هایی است که دارای عدم امنیت غذایی هستند. به طور کلی ، تحقیقات عدم امنیت غذایی را به کل انرژی مصرفی مرتبط کرده است ، اما از نظر آماری رابطه ای با میزان انرژی دریافت شده از چربی یا چربی اشباع وجود ندارد.

وی افزود: تحقیقات ایمنی غذایی را با مصرف ویتامین A و سلنیم مرتبط کرده است ، اما از نظر آماری رابطه معنی داری با ویتامین E ، ویتامین B1 ، ویتامین B2 ، ویتامین B3 ، ویتامین های B6 ، B12 ، C ، فولات ، کلسیم ، منیزیم ، فسفر ، آهن ، مس و روی هنوز دیده نشده اند.

وی گفت: “مطالعات مختلف رابطه مستقیمی بین عدم امنیت غذایی و کمبود مواد مغذی ضروری ، کمبود میوه و سبزیجات ، شیر و لبنیات و رژیم های غذایی کم سلامت نشان داده است.” “بنابراین ، مردم یا جمعیت هایی که دارای امنیت غذایی نیستند.” بر سلامتی آنها تأثیر منفی گذاشته و به طور کلی به نظر می رسد رژیم های غذایی بزرگسالان با عدم امنیت غذایی (به ویژه زنان) در مقایسه با جمعیت با امنیت غذایی بخصوص قند زیاد و پر چربی و حاوی مواد غذایی ارزان قیمت هستند. قیمت هایی با چگالی انرژی بالا اما از نظر ریز مغذی ها ارزش کمی دارند.

وی در خاتمه افزود: از طرف دیگر بین عدم امنیت غذایی و کنترل بیماری ضعیف به ویژه بیماریهای مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا در بزرگسالان رابطه معنی داری وجود دارد و شیوع بیشتر برخی از عوامل خطر برای بیماریهای غیرواگیر از جمله چاقی است. در چند مطالعه دیگر ، اضافه وزن ، فشار خون بالا ، سیگار کشیدن و کیفیت الگوهای غذایی گزارش شده است. به نظر می رسد بین امنیت غذایی و دیابت رابطه مستقیمی وجود دارد و مطالعات متعددی این رابطه را تأیید کرده اند.

انتهای پیام