سلامت و دانش

دانستنی‌هایی درباره هوس‌های غذایی

به گزارش شفاف ، عصر ایران وی به نقل از Healthline نوشت: “ولع خوردن به غذا می تواند توسط عوامل مختلفی از نظر جسمی و روحی شکل بگیرد.” در بعضی موارد ، این ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد و نباید از آن چشم پوشی کرد.

دلایل احتمالی هوس غذایی

ولع مصرف مواد غذایی را می توان با عوامل مختلفی شکل داد ، که معمولاً به دو دسته اصلی جسمی و روحی تقسیم می شوند.

دلایل جسمی

عدم تعادل لپتین و گرلین: این عدم تعادل در سطح هورمون های مسئول احساس سیری و گرسنگی می تواند در برخی افراد به ولع غذایی منجر شود.

– بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند بر گیرنده های بویایی و چشایی انسان تأثیر بگذارد و منجر به هوس شدید غذایی شود.

– سندرم پیش از قاعدگی: تغییرات هورمون های استروژن و پروژسترون که قبل از قاعدگی اتفاق می افتد می تواند ولع مصرف میان وعده ها ، به ویژه غذاهای پر کربوهیدرات را افزایش دهد.

کمبود خواب: خواب کم یا خیلی کم می تواند سطح هورمون های مسئول تنظیم چرخه های گرسنگی ، سیری و بیدار شدن را مختل کرده و احتمال تجربه هوس شدید غذایی به خصوص در شب را افزایش دهد.

– کمبود رژیم غذایی در رژیم غذایی: چندین ماده مغذی مانند پروتئین و فیبر می توانند به شما در احساس سیری کمک کنند. رژیم غذایی حاوی این ماده مغذی کم باعث گرسنگی یا اشتیاق شدید می شود. حتی اگر کالری کافی داشته باشید.

– هیدراتاسیون ضعیف: مصرف ناکافی مایعات می تواند گرسنگی یا هوس غذایی را در بعضی از افراد بدتر کند.

جمعیت باکتریایی روده بزرگ: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نوع باکتری در روده بزرگ می تواند بر تعداد و نوع هوس غذایی فرد تأثیر بگذارد. با این حال ، برای تأیید این پیوند ، تحقیقات بیشتری لازم است.

– فعالیت بدنی: افزایش سطح فعالیت شما ، حتی از طریق پیاده روی ، می تواند به کاهش میل غذایی کمک کند. به همین ترتیب ، تحرک کم ممکن است دلیلی برای تجربه ولع مصرف بیشتر باشد.

– غذای بسیار فرآوری شده برخی شواهد نشان می دهد که غذاهای فرآوری شده با چربی و قند اضافی می توانند علائمی مانند اعتیاد ایجاد کرده و احتمال تجربه ولع خوردن غذا را افزایش دهند.

غذاهای مورد نظر خود را به طور مکرر مصرف کنید: کم خوردن غذاهایی که میل می کنید می تواند به کاهش ولع مصرف این غذاهای خاص کمک کند.

دلایل روانشناختی

اهمیت دادن: استرس می تواند سطح کورتیزول را در بدن افزایش دهد. سطح بالای کورتیزول ممکن است با گرسنگی ، ولع مصرف مواد غذایی و احتمال بیشتر پرخوری یا رفتارهای استرس زا همراه باشد.

شخصیت فردی: برخی شواهد نشان می دهد افرادی که از روی انگیزه فوری کاری انجام می دهند ، احتمالاً هوس غذایی زیادی دارند.

زمینه تغذیه: مغز شما می تواند مصرف برخی از غذاها را به زمینه های خاصی مرتبط کند. به عنوان مثال ، ذرت بو داده و فیلم.

حالت روانی یک شخص.برخی حالات خاص ممکن است محرکی برای ولع مصرف مواد غذایی باشد. به عنوان مثال ، به نظر می رسد خلق و خوی منفی باعث افزایش اشتیاق به غذاهایی می شود که تهیه آنها سریع و آسان است و معمولاً دارای مواد مضر هستند.

آیا ولع مصرف مواد غذایی نشانه کمبودهای غذایی است؟

یک باور عمومی وجود دارد که ولع خوردن به غذا نشانه کمبود برخی مواد مغذی در بدن است. در بیشتر موارد ، این نظریه در حال حاضر به چند دلیل فاقد پشتیبانی علمی است.

به عنوان مثال ، اشتیاق به غذاهای شور گاهی به دلیل کمبود سدیم ایجاد می شود. با این حال ، بیشتر افرادی که مشتاق غذاهای شور هستند فاقد این ماده مغذی هستند.

بعلاوه ، طبق تئوری سو malتغذیه ، بیشتر هوس های غذایی برای غذاهای غنی از مواد مغذی و زیر فرآوری مانند میوه ها ، سبزیجات ، غلات کامل یا حبوبات ایجاد می شود.

اما در حقیقت ، بیشتر هوس های غذایی ارزش غذایی کمی دارند ، مانند غذاهای فرآوری شده با چربی ، قند یا نمک.

علاوه بر این ، تحقیقات نشان می دهد که زنان و مردان معمولاً هوس متفاوتی برای میان وعده دارند. به عنوان مثال ، زنان بیشتر خواهان غذاهایی هستند که طعم شیرین دارند ، در حالی که مردان تمایل به غذاهای خوش طعم دارند.

اما شواهد اندکی وجود دارد که زنان فاقد مواد مغذی هستند که به احتمال زیاد در غذاهای شیرین یافت می شوند یا مردان فاقد مواد مغذی موجود در غذاهای معطر هستند.

سرانجام ، تحقیقات نشان می دهد که هرچه غذاهای خاصی کمتر بخورید ، احتمال تمایل آنها کمتر است.

در مورد تمایل به غذای غیر غذایی چطور؟

گرچه بعید است هوس غذایی نشانه کمبود تغذیه باشد ، ولع مصرف غیر غذایی ممکن است نشانه ای از آن باشد.

به عنوان مثال ، اختلال Pica است که می تواند باعث هوس غذاهای غیر غذایی مانند خاک ، مواد شوینده و یخ شود.

پیکا بیشتر در کودکان و زنان باردار دیده می شود و علت دقیق آن مشخص نیست.

با این حال ، تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به پیکا غالباً دچار کمبود آهن ، کلسیم یا روی هستند.

میل به غذاهای غیرغذایی غالباً با مصرف مکمل هایی برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز شما برطرف می شود.

البته ، همه موارد Pica با مصرف مکمل ها از بین نمی روند. “بنابراین ، تحقیقات بیشتری برای تعیین نقش دقیق کمبود مواد مغذی در این منطقه مورد نیاز است.”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا