سلامت و دانش

چند قدم تا زندگی در سیاره “زهره” مانده است؟

به نقل از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه جنوب اروپا در گارچینگ ، آلمان گفت: “اکنون که فسفین پیدا کردیم ، باید دریابیم که آیا واقعاً نشانه حیات است.”

در 14 سپتامبر ، دانشمندان با استفاده از آرایه بزرگ آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی ، حدود 55 کیلومتری سطح ناهید ، فسفین را در جو ونوس پیدا کردند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در میلی متر طول موج متناظر با غلظت فسفین جذب می شود که 20 قسمت در میلیارد در جو است.

متخصصان نجوم ، فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است بدانید که فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می شود.

کلارا سوزا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج و از نویسندگان مطالعه تشخیصی فسفین ، گفت: “خوشبختانه ، زندگی بی هوازی فسفین کاملاً تولید می شود.” اما این گاز باید در فضای سخت و اسیدی زهره تجزیه شود.

این امر محققان را به این نتیجه رساند که باید مکانیسمی برای دوباره پر کردن گاز وجود داشته باشد که منجر به تولید بیولوژیک ناشناخته یا فرآیندهای شیمیایی شود که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان به طور آزمایشی اظهار داشتند که در مناطقی از جو که فسفین یافت می شود – به دور از فشارهای خرد کننده و دمای سطح سوزان سیاره – برخی از میکروب های موجود در هوا می توانند زنده بمانند.

قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان مشتاق بودند که بدانند آیا واقعاً فسفین در ونوس وجود دارد یا خیر ، زیرا برخی از محققان هنوز مشکوک و مطمئن نیستند.

متیو پاسک ، بیوشیمیست کیهانی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط جذب فسفین را در داده های خود شناسایی کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید آن را تأیید کنند.” کردن

اکنون ستاره شناسان امیدوارند که با استفاده از تلسکوپ های دیگر روی زمین آن را ردیابی کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست که قصد دارد مشاهدات را با همکاری سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم کرد.” یکی از ابزارهای تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی. ابزار دیگر رصدخانه مادون قرمز نجوم استراتوسفر رصدخانه است.

رصدخانه مادون قرمز استراتوسفر ، معروف به SOFIA ، نام رصدخانه هوایی است. این رصدخانه که به طور مشترک در اختیار مرکز هوافضای آلمان و ناسا است ، بر روی یک هواپیمای بوئینگ 747 SP نصب شده و مجهز به بازتابنده های دو و نیم متری است که برای رصد آسمان در محدوده 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده اند.

مشاهدات در طیف های مادون قرمز و سایر طیف ها به دانشمندان اجازه می دهد تا به دنبال مسیرهای جذب مرتبط دیگر با فسفین باشند و راه هایی برای تأیید وجود آنها پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و چگونگی تغییر سطح آن در طول روزها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و سایر محققان امیدوار بودند که در ماه ژوئیه سال 2020 زهره را ببینند ، اما شیوع ویروس کرونا باعث تاخیر در این امر شد.

دیتمن گفت: “ما منتظر دریافت اطلاعات جدید در آینده هستیم.”

دانشمندان به غیر از مطالعه زمین ، سخت در تلاش برای کشف سیارات دیگر بوده اند. سه مأموریت قرار است طی ماه های آینده به ناهید نزدیک شوند. این مأموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن به دور عطارد و مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا و مدارگرد خورشیدی پارکر ناسا هستند که هر دو به دور خورشید می چرخند. آنها خواهند کرد.

این مشاهدات فضاپیما مفید هستند زیرا محدود به جو زمین نیستند. با این حال ، شایان ذکر است که این کاوشگرها برای مشاهده سیاره هایی مانند سطح عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا بتوانند فسفین را در جو ونوس تشخیص دهند.

Bipi کلمبو شانس کمی برای تشخیص گاز در پرواز آینده خود در ماه اکتبر و شانس بیشتری در ماه اوت با ابزار مادون قرمز خود دارد. Parker Solar Probe همچنین می تواند این گاز را با دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشید طراحی شده است ، تشخیص دهد.

نور رئوفی ، فیزیکدان فیزیک در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند که دانشمند پروژه مأموریت پارکر است ، گفت: “این غیرممکن است ، اما من کاملاً رد نمی کنم.”

در حال حاضر یک فضاپیما به دور زهره می چرخد ​​و این کاوشگر Akatsuki یا Venus Weather Probe یا Planet-C است که توسط آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن به منظور بررسی جو ونوس در مدار زمین قرار دارد.

کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در حال بررسی وضعیت آب وهوس ونوس و جستجوی آتشفشان است. اگرچه این کاوشگر فاقد ابزار دقیق مورد نیاز برای ردیابی مستقیم فسفین است ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.

تاکهیکو ساتو از آژانس اکتشاف هوافضا و دانشمند پروژه ژاپن گفت: جو و ابر بستر زندگی هستند. ما می توانیم اطلاعاتی در مورد آن ارائه دهیم.

حتی ممکن است امیدوار کننده تر باشد ، مأموریت هایی که در حال حاضر در حال توسعه هستند و می توانند برای شناسایی بهتر فسفین استفاده شوند. ه کشف هلبرت از مرکز هوافضای آلمان ، که عضوی از تیم پکن کلمبو است ، گفت که این کشف توسعه چنین مأموریتی را در اسرع وقت تقویت می کند.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) یک مدارگرد ناهید به نام “Shukrayaan-1” دارد که قرار است در سال 2025 پرتاب شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست های مجله Nature برای اظهار نظر در مورد برنامه های خود برای زهره پاسخ نداد. اما سانجی لیمائی ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون ، می گوید سازمان تحقیقات فضایی هند وقت کافی برای تجدید نظر در ابزارهای خود داشته است. اگر آنها این فرصت را از دست بدهند اشتباه بزرگی خواهد بود.

ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت هایی به ناهید هستند که می تواند داده های مفیدی درباره زیستگاه های سیاره ای یا حتی جستجوی مستقیم علائم حیات فراهم کند.

سو اسمرکار از تاسیسات پیشرانش جت ناسا و محقق اصلی مأموریت VERITAS پیشنهادی ناسا ، که علائم حیات را کنترل می کند ، گفت: “Viritas صدها کیلوگرم جرم پرتاب اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” از آن برای ساخت فضاپیمای کوچک اضافی طراحی شده برای این منظور استفاده کنید.

“VERITAS” مخفف “قابلیت انتشار ونوس ، علم رادیو ، تداخل سنجی رادار با دیافراگم کامپوزیت ، توپوگرافی و طیف سنجی” است. توانایی انتشار یا انتشار ماده ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح یک جسم است. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی تابش شده از ماده به انرژی تابش شده از اجسام سیاه در همان دما را بیان می کند. رادار دیافراگم مصنوعی تداخل سنجی که با نام InSAR یا IfSAR نیز شناخته می شود ، روشی راداری در ژئودزی و سنجش از دور است كه با استفاده از تداخل سنجی امواج را به گیرنده فاز و از آن ارسال می كند. به شما امکان می دهد مدل های سطح سه بعدی را ایجاد کنید.

گفته می شود این ماموریت ارزان است و دو سال به طول خواهد انجامید. در طول ماموریت ، فضاپیمای Trident ماهواره هایی را در مدار ناهید قرار می دهد که قادر به انجام تجزیه و تحلیل دقیق از سطح سیاره خواهد بود. هدف اصلی این مأموریت ، تحت هدایت آزمایشگاه پیشرانه ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این فضاپیما به چندین حسگر مجهز شده است که می تواند نقشه های توپوگرافی سه بعدی از ناهید ایجاد کرده و فعالیت های تکتونیکی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. علاوه بر این ، می تواند دمای سیاره و میدان گرانشی آن را نیز اندازه گیری کند.

پاسك در پايان گفت: “مدل سازي در حال حاضر پاسخ منطقي است.” بیشتر مواد شیمیایی که درباره زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب قرار دارند. در ونوس ، اینطور نیست. بنابراین آزمایشات زیادی وجود دارد که قبلاً انجام نشده است. پسک گمان می کند که فسفین موجود در ونوس وجود یک فرآیند شیمیایی بیولوژیکی و نه یک فرآیند ناشناخته را نشان می دهد.

وی افزود: “من فکر می کردم این امکان وجود دارد ، اما در آن شک دارم.” فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.

2323

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا