ثبات‌زدایی پیش‌نیاز حتمی حضور آمریکا در منطقه است/ ردپای پدرخوانده انقلاب‌های مخملی در غرب آسیا
اظهارات روز جمعه آیت الله سید علی خامنه ای ، رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد روش های مختلفی که ایالات متحده در دهه های اخیر برای دفاع یا تسلط بر کشورهای منطقه غرب آسیا به کار برده است ، دیدن توطئه روی میز را ضروری می کند. مقامات کاخ سفید در این باره.
مقام معظم رهبری گفت: “تا زمانی كه آنها بر منطقه تسلط یابند ، منافع خود را در بی ثبات كردن ایران ، عراق ، سوریه ، لبنان و سایر كشورهای منطقه دنبال می كنند ، بعضاً در اقدامات مشابه قیام 1988”. ایران و گاه شکل گیری داعش.
بهترین مثال ، اگر بخواهیم بیانات مقام معظم رهبری را بر اساس شواهد تاریخی بررسی کنیم ، کاوش در “پروژه خاورمیانه بزرگ” است ، که به روشنی نشان می دهد ایالات متحده بهترین راه را برای ایجاد بی ثباتی در منطقه می بیند.
تا سال 2025 ایالات متحده و اروپا سه چهارم انرژی خود را از غرب آسیا تأمین می كنند
گفته می شود که پروژه خاورمیانه بزرگ منطقه شمال آفریقا تا مغولستان را پوشش می دهد ، اما منطقه خزر- خلیج فارس به دلیل منبع انرژی بسیار زیاد تمرکز بیشتری دارد.
پروژه خاورمیانه بزرگ ، بخشی از یک طرح عظیم موسوم به “برنامه قرن جدید آمریکایی” ، طرحی بلند مدت برای ایجاد ساختار قدرت در ایالات متحده است که به مقامات آمریکایی نیاز دارد ارتش آمریکا را به منابع عظیم انرژی منطقه گسترش دهند. مرفه غرب آسیا. یابند
از این رو ، بهترین راه دستیابی به این منابع ایجاد بی ثباتی در منطقه از طریق تغییر رژیم یا کوچک سازی قدرت های بزرگ است. واشنگتن با تقسیم کشورهایی مانند ایران و ترکیه که دارای ترکیبات مختلف قومی هستند ، می تواند نقشه خاورمیانه را تغییر دهد. به این مفهوم که با حمایت از تمایلات تجزیه طلبانه ، قومی یا مذهبی و خواستار استقلال یا خودمختاری و ایجاد کشوری کوچکتر و بی طرف ، می تواند خصومت و رقابت بین کشورهای جدید ایجاد کند. هنگامی که یک منطقه ناپایدار نتواند مشکلات خود را با درگیری مداوم بین دولت های جدید حل کند ، ایالات متحده به بهانه ایجاد ثبات با یک نیروی قوی وارد منطقه می شود.
اگر به آمار تولید و مصرف انرژی در ایالات متحده نگاهی بیندازیم ، می بینیم که تا سال 2025 ، این کشور باید 70٪ از انرژی خود را عمدتا از منطقه غرب آسیا تأمین کند و این همان چیزی است که حاکمان ایالات متحده را وادار به انجام پروژه خاورمیانه بزرگ می کند. با جدیت بیشتری تمرکز کنید.
بیشتر بخوانید:
پروژه خاورمیانه بزرگ با هدف حاکمیت رژیم صهیونیستی در منطقه آغاز شده است
با توجه به کشورهای مختلف در منطقه غرب آسیا از نظر زبان ، نژاد ، مذهب ، اعتقاد و پیشینه تاریخی ، این روش بی ثبات سازی قطعاً متفاوت خواهد بود. به عبارت دیگر ، همه این کشورها را نمی توان با یک چوب ضربه زد ، و برای هر کشور ، نسخه یک کشور باید بسته بندی می شد.
لازم به ذکر است که کشورهای منطقه به طور همزمان یا با همان شدت مورد حمله برنامه بی ثبات ایالات متحده قرار نگرفته اند. کشورهای عربی ، که پس از جنگ جهانی اول اغلب تحت سلطه مستقیم و سپس غیر مستقیم انگلیس و ایالات متحده قرار می گیرند ، قدرت کمتری نسبت به ایران و ترکیه برای اداره توطئه های ناپایدار دارند. بین ایران و ترکیه ، ایران هدف توطئه های بیشتری قرار گرفته است زیرا دارای منابع انرژی فراوانی است و همیشه نقشی استراتژیک در منطقه داشته و به اصطلاح تسلیم یا حداقل تحزب جمهوری اسلامی از نظر یانکی ها به معنای فتح بدون خونریزی سایر کشورها است. حوزه.
پروژه خاورمیانه بزرگ توسط اقتصاددانان برجسته ، تحلیلگران برجسته نفت ، افرادی که با فرهنگ و جمعیت شناسی منطقه ، پیشکسوتان جاسوسی و سیاستمداران حرفه ای آمریکایی آشنا هستند ، طراحی شده است. بنابراین ، اگر ملتی می خواهد در مواجهه با این پروژه سربلند ظاهر شود ، باید به همان سلاح ها مسلح باشد.
نان اروپایی در میان آشفتگی غرب آسیا
باید توجه داشته باشیم که ایالات متحده از این طریق به اروپا کمک می کند ، زیرا تا سال 2025 اروپا باید 68٪ انرژی خود را از خارج تأمین کند. افرادی مانند دونالد رامسفلد ، پل ولفوویتز ، دیک چنی ، ریچارد پرل ، همه دانش آموزان مدرسه سرمایه داری آمریکا و سیاستمدار بروس جکسون ، در طراحی پروژه خاورمیانه بزرگ نقش اساسی داشته اند. ایالات متحده حتی این طرح را به گروه هشت کشور صنعتی در سال 2004 ارائه داد و خواستار حمایت آنها شد.
رالف پیترز ، استراتژیست مشهور نظامی آمریکا و پیوند با نومحافظه کاران ، صریحاً در مقاله ای در یک مجله نظامی نوشت: “مرزهای خاورمیانه برای گسترش دموکراسی و ریشه کن کردن ریشه های تروریسم باید دوباره ترسیم شود.”
قابل توجه است که بنیاد تحقیقات سیاسی شرکت آمریکایی ، که دیک چنی یکی از مشهورترین شرکتهای وابسته به آن است ، یکی از مهمترین م institسسات تحقیقاتی است که روی پروژه خاورمیانه بزرگ کار می کند ، با تمرکز بر منطقه قفقاز و ساختارهای قومی آن
کارشناسانی مانند پل ولفوویتز (بعدا معاون رئیس پنتاگون) ، مایکل لادن (نظریه پرداز و مشاور خارجی در دولت آمریکا با تمایلات شدید ضد ایرانی) ، جیمز وولسی (مدیر سابق CIA) و بسیاری دیگر از سیاست گذاران آمریکایی در زمینه بنیاد و سیاست دولت آمریکا در خاورمیانه. طراحی شده است.
این پروژه همانطور که گفته شد بسیار جدی گرفته می شود و برای دستیابی به اهداف خود از رسانه هایی مانند فاکس نیوز ، نشنال ریویو ، نیو عمومی ، هفته نامه استاندارد و چندین م institسسه تحقیقاتی هفتگی و فصلی و م institسسات تحقیقاتی استفاده کرده است.
اکنون که جدیت آمریکا را در انجام یک پروژه مهم خاورمیانه روی کاغذ و در مراحل تحقیق ، برنامه ریزی و تبلیغات درک کردیم ، ارزش ارائه مثالی از اجرای این پروژه را دارد.
ایران در صدر لیست حملات و حملات ایالات متحده با همزادان قرار گرفت
ما از ایران شروع کردیم. در جریان انتخابات ریاست جمهوری پس از سال 2009 بود که مایکل لادن ، حامی کودتای مخملی ، مشاور سابق شورای امنیت ملی آمریکا ، یکی از اعضای برجسته موسسه Enterprise American و دستیار ویژه وزیر دفاع پیشین دونالد رامسفلد و دیک چنی ، سناتور چاک شومر نقش مستقیم در مکاتبات مخفی بین دولت ها را ایفا کرد. جورج دبلیو بوش ، معاون وزیر امور خارجه ، در یادداشتی در مجله فوربس نوشت: اوباما و رهبران شورش در سال 2009 پس از انتخابات ریاست جمهوری با دولت ایران جنگیدند.
مایکل لدین ، حامی کودتای مخملی ، مشاور سابق شورای امنیت ملی آمریکا
وی نوشت: “از دولت واشنگتن از شومر خواسته شد كه برای سبزها پیامی بفرستد: سبزها باید بدانند كه این سوالات توسط وزیر امور خارجه ارسال می شود.” سوال این است: چه کاری باید انجام دهیم؟ چه کاری نباید انجام دهیم؟ پاسخ به این پیام در یک یادداشت 8 صفحه ای در تاریخ 30 نوامبر 2009 دریافت شده است. نویسنده محتاط است و متن آن امضا نشده است ، و من دلایل روشنی برای اینكه برخی از مردم در تهران روی آن كار كرده اند دارم.
بروس جکسون و جورج سوروس ، دو سیاستگذار و سرمایه گذار برجسته آمریکایی متخصص در انقلاب های رنگی و مخملی در آسیا و اروپای شرقی ، در تحقق پروژه خاورمیانه بزرگ و بی ثبات سازی منطقه نقش اساسی داشته اند. ترکیه مدل های تنش قومی را بررسی کرده است.
بروس جکسون ، معمار شورش های عراق
نقش بروس جکسون در اجرای جنگ اخیر عراق موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. جکسون با آوردن چندین کشور اروپای شرقی به ایالات متحده و اخذ تأیید از 10 کشور اروپایی ، ائتلاف تحت رهبری آمریکا را در حمله به عراق کامل کرد. نکته مهم دیگر در مورد جکسون ، سهم وی در شرکت اسلحه سازی لاکهید مارتین است.
جورج سوروس (سرمایه دار مجارستانی-یهودی) یکی دیگر از چهره های آمریکایی طیف است که در این پروژه مورد استفاده خوبی قرار گرفته است. امروز بنیاد سوروس یکی از بزرگترین سازمانهای غیر سیاسی است که جنبشهای قومی و تجزیه طلبانه را در ترکیه و ایران کانال می کند و از این جنبشها حمایت مالی و سیاسی می کند.
در عراق ، ما شاهد تشکیل و تأمین گروه تروریستی داعش بوده ایم که با استفاده از تعصب مذهبی ، بی ثباتی در کل منطقه را به وجود آورده و چندین سال بر دولت مرکزی بغداد فشار آورده اند تا عراق را به سه منطقه و یک سرزمین تبدیل کند. دولت فدرال را تأمین می کند.
در سوریه ، اعتراضات مردمی به جنگ داخلی و این کشور به پناهگاه گروه های تروریستی تبدیل شده است. سوریه از سال 2011 درگیر یک جنگ تصادفی است.
در یمن کار به جایی رسیده است که ائتلاف تحت رهبری سعودی ، متحد اصلی ایالات متحده در منطقه ، از سال 2015 درگیر یک جنگ 5 ساله است.
در لبنان روند بی ثبات سازی متفاوت است. توطئه در این کشور از ظهور یک دولت قدرتمند و متحد جلوگیری می کند تا مردم این کشور بتوانند به بالاترین سطح بی اعتمادی نسبت به سیاستمداران خود برسند و باعث شوند جنبش حزب الله که جنگ 33 روزه و در نتیجه آن علیه رژیم صهیونیستی انجام داد ، دردسرهایی ایجاد کند. نشان می دهند.
در افغانستان ، که سالها توسط جنگ و خونریزی ویران شده است ، تمام تلاش برای ایجاد ثبات به روشی است که آمریکا باید در مذاکرات ارائه دهد. این سرنوشت نهایی تمام کشورهایی است که در دام توطئه آمریکایی ها گرفتار شده اند. ابتدا قلمرو ناپایدار می شود و سپس برای ثبات به ابرقدرت ها روی می آورند. همین ابرقدرت ها بنیانگذار این بی ثباتی هستند.
به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده است كه كشورهای منطقه برای حل اختلافات و تنش های خود به بیرون نگاه كنند و برای خنثی كردن توطئه بزرگی در خاورمیانه در جبهه متحد با هم كار كنند.
انتهای پیام / 4155 /