سلامت و دانش

متروپل‌های بالقوه‌ای که ممکن است بر سر بیماران آوار شود

پس از هر زلزله، آتش سوزی، سیل، فروریختن ساختمان و حوادثی مانند آنچه در کلان شهر آبادان رخ داد، فقط به یاد می آوریم که ساختمان های ما به اندازه کافی استحکام ندارند، امنیت سازه های ما قابل اعتماد نیست و امکانات مدیریت بحران ما کافی نیست. بیمارستان های ما مناسب نیستند در خطر و بحران پناهگاه مردم است، آنها خسته هستند، موضوعی که کارشناسان ایمنی درباره آن صحبت می کنند.

به گزارش دکترنامه، پس از سقوط «کلان شهر»، بحث ایمنی ساختمان دوباره داغ شد; مسائلی که بعد از بحران همیشه اولویت ما بود و بعد از مدتی دوباره آنها را فراموش کردیم. درست مثل زمانی که پلاسکو در آتش سوخت و فرو ریخت، مثل زلزله ای که بیمارستان تازه افتتاح شده ای را که در شرف افتتاح بود ویران کرد و حالا مثل کلان شهری که زندگی های بسیاری زیر آوار مدفون شده اند.

اکنون بحث امنیت ساختمان های کشور دوباره مطرح شده است، حتی در تهران نیز اعلام شد که 129 ساختمان در وضعیت ناایمن قرار دارند. ساختمان هایی که اسامی آنها به صورت رسمی اعلام نشده است از زوایا و گفته های چند تن از مسئولان قبلی از جمله نام چندین بیمارستان و مرکز بهداشت قابل مشاهده است. مسائلی که عمق یک فاجعه بالقوه را نشان می دهد. از آنجایی که بیمارستان ها باید از مردم محافظت کنند، بیماران و مجروحان در یک بحران می توانند پس از کوچکترین حادثه طبیعی یا غیرطبیعی خود به بحرانی مانند متروپل، پلاسکو یا … تبدیل شوند.

عباس استادقی زاده – مدیر گروه بهداشت در حوادث و بلایا دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گو با دکترنامه، وی در خصوص وضعیت فرسودگی بیمارستانی در کشور گفت: مطالعات متعددی در بحث ایمنی بیمارستان ها انجام شده که برخی از آن ها مختص شهرستان ها و استان ها است اما به مدت دو سال مطالعه جامعی توسط وزارت بهداشت انجام شد. بهداشت بر ایمنی بیمارستان در سراسر کشور. کشور.” در طول سال ها، آنها سیستمی به نام “ارزیابی ایمنی بیمارستان” یا HSI توسعه داده اند.

2 مطالعه ایمنی بیمارستان دولتی

وی افزود: این مطالعه یک بار در سال 1392 در 224 بیمارستان ارزیابی ایمنی انجام شد که نشان داد وضعیت شاخص های ایمنی در حد متوسط ​​و کمتر از 40 درصد بود. در این مطالعه مطالعاتی بر روی سه بخش اصلی شامل ایمنی سازه ای، ایمنی غیرسازه ای شامل کلیه تجهیزات و امکانات بیمارستانی و ایمنی عملکردی بیمارستان که به وضعیت برنامه ها و سازه های مدیریت بحران در داخل بیمارستان مربوط می شود، انجام شد.

استادقی زاده گفت: البته ابزار سنجش ایمنی متفاوت است. برخی از آنها بسیار دقیق و برخی از آنها بسیار دقیق نیستند. همچنین برخی از ابزارهای ارزیابی ایمنی به صورت کمی و برخی به صورت کیفی ایمنی را ارزیابی می کنند. به همان اندازه که بخواهیم به سمت کمی سازی حرکت کنیم، زمان، امکانات، منابع و اطلاعات زیادی می طلبد.

پروفسور تقی زاده ادامه داد: مطالعه دوم در سال 1395 با همین دستگاه در 421 بیمارستان تکرار شد و تقریبا به 50 درصد رسیده است. البته بیشتر اقدامات انجام شده روی سازه نیست. یعنی درصد ایمنی سازه تفاوت چندانی ندارد و بیشتر در بحث تجهیزات و امکانات; یعنی قسمت های غیرسازه ای و عملکردی بیمارستان تعمیر شده است.

مدیر گروه بهداشت سوانح و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه بعد از سال 1395 متاسفانه مطالعه جامع ایمنی بیمارستان ها انجام نشده است، گفت: آیا وضعیت ما 40 تا 50 درصد است. از نظر ایمنی بیمارستان یا نه؟ البته یک مطالعه آزمایشی دیگر در مورد تاب آوری بیمارستانی در استان یزد انجام دادیم که نتایج مشابهی داشت.

میانگین سطح ایمنی بیمارستان دولتی

استادقی زاده گفت: بر این اساس به طور کلی می توان گفت که وضعیت ایمنی بیمارستان ها در حد متوسط ​​است؛ نه چندان بد و نه چندان خوب، اما چون بیمارستان ها مکان های حیاتی و حساسی هستند و در صورت بروز حادثه باید فعال باشید و بتوانید به بیماران خدمات ارائه دهید البته انتظار داریم شرایط بیمارستانی بهتری داشته باشیم و از این رو می توان ایمنی را 70 تا 80 درصد افزایش داد که وضعیت خوبی است تا جایی که من می دانم مطالعه جامعی انجام نشده است. در بیمارستان های ایران از سال 1395.

بیمارستان بازسازی شده که فروریخت!

وی با بیان اینکه به طور طبیعی بیمارستان هایی که قدیمی و عمری بین 60 تا 70 سال دارند، بیمارستان های منسوخ شده کشور محسوب می شوند، افزود: باید توجه داشت که وضعیت ایمنی یک بیمارستان بستگی به نوع سازه مورد استفاده و بستگی به آن دارد. شرایط ساخت و ساز.” بیمارستان چطور بود؟ ما بیمارستانی در زلزله اهر ورزقان داریم که کاملاً نو و افتتاح نشده است اما در برابر زلزله مقاوم نیست. این ساختمان نوساز بود، اما به دلیل کیفیت پایین ساخت نتوانست استقامت کند.

لزوم توجه بیشتر به ایمنی بیمارستان ارجاع

استادقی زاده گفت: در کلان شهر به دلیل جمعیت زیاد و از طرفی بیمارستان کلانشهری ارجاع و ارجاع است. به ویژه در تهران که بیماران از سراسر کشور برای درمان به بیمارستان های ارجاعی مراجعه می کنند، این بیمارستان ها از نظر ایمنی نیاز به توجه بیشتری دارند.

قوانین غیرقابل اجرا ایمنی ساختمان!

وی درباره چگونگی ایمن سازی بیمارستان ها در کشور با توجه به حادثه خیز بودن ایران گفت: فکر می کنم بزرگترین و مهمترین مشکل ما عدم جدیت در نیروی انتظامی است. ما هیچ کمبودی در قانون نداریم. ما در حال حاضر آیین نامه 2800 را برای ساختمان هایی داریم که به طور خاص به بیمارستان ها اشاره شده است. آیین نامه 2800 ارائه شده توسط وزارت مسکن و شهرسازی، خطر لرزه ای کشور را در هر منطقه مشخص کرده است، احتمال وقوع زلزله در هر منطقه چقدر است و بر اساس آن، مثلاً اگر می خواهید در منطقه پرخطر باشید. ساخت بیمارستان باید الزامات خاصی را داشته باشد و اگر خطر بستری شدن در آن منطقه وجود دارد، قوانین دیگری باید در نظر گرفته شود. بنابراین قوانین بسیار زیاد است. حتی در سال 1396 مصوبه ای بسیار جدی از هیئت دولت با عنوان «کاهش آسیب پذیری شهر کلان شهرها» دریافت کردیم که به ایمنی بیمارستان ها نیز می پردازد، اما اکنون باید این سوال مطرح شود که چه تعداد از این آیین نامه ها، دستورالعمل ها و مصوبات اجرایی شده است؟ .

لزوم نظارت بر نقشه ها و مقررات مربوط به ایمنی ساختمان

استادقی زاده ادامه داد: ما در این کشور قوانین را تصویب می کنیم، برنامه ها و … را تصویب می کنیم، اما به بحث نظارت بر اجرا و تصویب برنامه ها توجهی نداریم. ما واقعاً به یک سیستم نظارتی برای اجرای برنامه نیاز داریم. اگر قانون یا برنامه ای در هیأت وزیران، وزارت مسکن و شهرسازی و … تصویب شود و پول و اعتباری به آن اختصاص داده شود، باید بررسی شود که چند درصد از برنامه اجرا شده و چه نقاط قوت و ضعفی دارد. ? اگر نه، چرا که نه و چه کسی ندارد؟ گاهی اوقات شما برای سازمان برنامه ای می نویسید تا آن را انجام دهد، اما منابع آن را فراهم نمی کنید. این مدیر است که نمی تواند قوانین را با دست خالی اجرا کند. در حال حاضر بیمارستان‌های تهران فرسوده اعلام شده‌اند و اینها باید ایمن‌سازی، بازسازی یا بازسازی شوند و برای این اقدامات باید منابع در اختیار وزارت بهداشت یا هر جا که باید باشد. .

نیاز به کامل بودن در ساخت ارزیابی ریسک

کارشناسان ایمنی و مدیریت بحران می گویند در مورد بیمارستان های فرسوده کشور باید بر اساس میزان خطر تصمیم گیری شود. مدل ارزیابی ریسک متفاوت است. هنگامی که سازمان آتش نشانی ارزیابی خطر را انجام می دهد، مسائل ایمنی ساختمان برای او مورد توجه قرار می گیرد و مسائل لرزه ای ممکن است برای او اهمیت کمتری داشته باشد. اگر بخواهیم ریسک را ارزیابی کنیم، باید جامع باشیم. بیایید به ایمنی، ارزیابی لرزه ای، سازه و غیره نگاه کنیم. ما ساختمان هایی مثل پلاسکو داریم که در اثر آتش سوزی و ساختمان های دیگری مثل متروپل به دلیل نامناسب بودن پی و خاک ممکن است فرو بریزد و در عین حال ساختمانی به دلیل ساخته شدن روی گسل یا در محدوده گسلی ممکن است فرو بریزد. و بحث زمین، زیربنا، روبنا و غیره.

پروفسور تقی زاده گفت: در بسیاری از موارد ایمنی شاید لازم باشد سازه را کمی تقویت کرد. مثلاً در کنار مکانی مثل درمانگاه مهدی (عج) بیمارستانی مثل امام زمان (عج) تخریب نشدنی ساخته شود تا در صورت جابجایی یا بازسازی، خدمات متوقف نشود. بنابراین، من فکر می کنم بسیاری از بیمارستان های فرسوده را می توان با مقاوم سازی استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها باید نابود می شدند.

وی تاکید کرد: توصیه من ادامه مطالعه ایمنی بیمارستان است که از سال 1392 آغاز شده است. البته این مطالعه یک ارزیابی اولیه است و اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم باید بحث‌های مهندسی و غیره وارد شود. من فکر می کنم بعد از شش سال، این مطالعه قطعا نیاز به تکرار دارد.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا